با وجود گسترش مجدد این بیماری در شماری از كشورهای جهان؛ اما كارشناسان بهداشتی هنوز می‌گویند ما در آستانه یك اپیدمی بزرگ نیستیم و هنوز خطر برای عموم كم ارزیابی شده است.
رییس مركز تحقیقات بیماری های نوپدید و بازپدید انستیتو پاستور ایران ضمن تشریح جزئیات ابتلا و گسترش بیماری "آبله میمونی"، گفت: با وجود گسترش مجدد این بیماری در شماری از كشورهای جهان؛ اما كارشناسان بهداشتی هنوز می‌گویند ما در آستانه یك اپیدمی بزرگ نیستیم و هنوز خطر برای عموم كم ارزیابی شده است.
دكتر احسان مصطفوی، گفت: با توجه به تجربه پاندمی كووید19 و مشكلاتی كه در این مدت برای جامعه جهانی ایجاد كرده است، توجه به هر بیماری نوپدید و بازپدیدی در هر گوشه از جهان بسیار بیشتر از قبل شده است. در روزهای گذشته مردم دنیا نگران شیوع بیشتر آبله میمونی شده‌اند كه گزارشاتی از آن در كشورهای اروپایی و آمریكایی منتشر شده است.
او با اشاره به اینكه آبله میمونی توسط ویروس آبله میمون ایجاد می‌شود كه یكی از اعضای خانواده ویروس‌های آبله است، تاكید كرد: اگرچه شدت آن بسیار كمتر از بیماری آبله انسانی است و احتمال سرایت آن هم كمتر است. این بیماری بیشتر در مناطق دورافتاده كشورهای مركز و غرب آفریقا، در نزدیكی جنگل‌های بارانی استوایی رخ می‌دهد و بیشتر موارد این بیماری خفیف است.
عضو هیات علمی انستیتو پاستور ایران، بیان كرد: آبله میمونی ضایعات جلدی (بثورات پوستی) در صورت و قسمت‌های مختلف بدن ایجاد می‌كند. دوره نهفتگی آبله میمونی، یعنی از زمان ابتلا به عفونت تا شروع علائم، معمولاً 6 تا 13 روز است اما شاید تا 21 روز هم طول بكشد. این بیماری معمولا با نشانه‌هایی مشابه سرماخوردگی آغاز می‌شود. دوره تهاجم اولیه ویروس می‌تواند تا 5 روز طول بكشد كه با تب، سردرد شدید، تورم غدد لنفاوی، كمر درد، درد عضلانی و كمبود انرژی شدید ظاهر می‌شود.
او با تاكید بر اینكه تورم غدد لنفاوی از علائم اصلی آبله میمونی است، تصریح كرد: هنگامی كه تب شروع می‌شود، جوش‌ها و التهاب‌های پوستی، شبیه آبله مرغان، ایجاد می‌شوند كه اغلب از صورت شروع می‌شوند، سپس به سایر قسمت‌های بدن، معمولاً كف دست‌ها و كف پا گسترش می‌یابند.
مصطفوی، گفت: مشكلات پوستی معمولاً طی یك تا 3 روز پس از ظهور تب آغاز می‌شود. بثورات پوستی حدود 95درصد موارد بر روی صورت، 75درصد موارد بر كف دست و كف پا و 30 درصد موارد بر اندام‌های تناسلی ظاهر می‌شوند. همچنین می‌تواند غشای مخاطی دهان را هم درگیر كند. این ویروس می‌تواند برای قرنیه چشم هم مشكلاتی را ایجاد كند و در موارد شدید باعث نابینایی شود. درگیری پوستی با گذشت زمان افزایش می‌یابد و رنگ بثورات پوستی به سمت زردی می‌رود. در موارد شدید، این ضایعات می‌توانند قسمت‌های زیادی از پوست را از بین ببرند. با پیشرفت بیماری، ویروس به مغز و نخاع می‌رسد و باعث التهاب مغز و نخاع می‌شود كه می‌تواند به آسیب مغزی و مرگ منجر شود.
وی با بیان اینكه میزان مرگ‌ومیر موردی برای این ویروس در آفریقا، از حدود یك تا 15 درصد در بزرگسالان و حدود 15 تا 20 درصد در كودكان متفاوت گزارش شده است، اظهار كرد: شدت بثورات به میزان قرار گرفتن در معرض ویروس و وضعیت سلامت بیمار مربوط می‌شود. عفونت معمولاً خود به خود برطرف می‌شود و بین 14 تا 21 روز طول می‌كشد. آبله میمونی می‌تواند زمانی كه فردی در تماس نزدیك با فرد آلوده باشد سرایت كند.
مصطفوی با اشاره به اینكه این ویروس می‌تواند از طریق پوست زخم شده، دستگاه تنفسی یا از طریق چشم، بینی یا دهان وارد بدن شود، اظهار كرد: این بیماری احتمالا بتواند از طریق رابطه جنسی هم منتقل شود. آبله میمون همچنین می‌تواند از طریق تماس با حیوانات آلوده مانند میمون‌ها، موش‌ها و سنجاب‌ها یا اشیاء آلوده به ویروس منتقل شود. این ویروس دارای قدرت بالای سرایت از افراد به یكدیگر نبوده و بیشتر به كسانی كه با اشیای آلوده به این ویروس تماس طولانی داشته‌اند، سرایت می‌كند.
رییس مركز تحقیقات بیماری‌های نوپدید و بازپدید انستیتو پاستور ایران، ادامه داد: از آن جایی كه واكسن‌های نسل اول آبله انسانی دیگر در دسترس نیستند واكسن جدیدتری برای پیشگیری از آبله میمونی ساخته شده است و ضد ویروس‌های جدید هم در دست توسعه هستند.
وی درخصوص اخبار اخیر پیرامون آبله میمونی، بیان كرد: ایالات‌متحده آمریكا روز چهارشنبه نخستین مورد ابتلا به آبله میمون را در مردی تایید كرد كه به تازگی به كانادا سفر كرده بود. در هفته اخیر مقامات اروپا نیز ده‌ها مورد ابتلا به این بیماری را تایید كرده‌اند. موارد ابتلا در اسپانیا، پرتغال و انگلستان كه بیماری آبله میمون در آن بسیار نادر بوده است با رابطه جنسی بویژه رابطه جنسی نامتعارف در ارتباط بوده است.
موارد ابتلای گزارش شده در روزهای اخیر شامل 9 مورد قطعی از انگلستان، 14 مورد قطعی و 20 مورد مشكوك از پرتغال، 7 مورد قطعی و 29 مورد مشكوك از اسپانیا و 17 مورد مشكوك از كانادا، یك مورد قطعی از سوئد، آمریكا، بلژیك و ایتالیا و یك مورد مشكوك از فرانسه و استرالیا بوده است كه جمع موارد گزارش شده را به 107 مورد از 10 كشور جهان رسانده است. با این وجود كارشناسان بهداشتی هنوز می‌گویند ما در آستانه یك اپیدمی بزرگ نیستیم و هنوز خطر برای عموم كم ارزیابی شده است.
