در پایتخت و به فاصله چند متری، مردم در محله‌هایی زندگی می‌كنند كه هر روز شاهد پرواز پرنده‌های غول‌پیكر آهنین بر فراز خانه‌هایشان هستند. این فاصله آنچنان كم است كه می‌توانند با مسافران داخل هواپیما برای لحظاتی حشر و نشر كنند!
به گزارش رادیو پیام از ایسنا، روزنامه همشهری نوشت: «توسعه شهری و باز هم مشكل همسایگی‌های نامبارك. حدود 84 سال كه از ساخت فرودگاه مهرآباد در منطقه 9 می‌گذرد و قریب به بیش از 50 سال همجواری با آن، ضمن ایجاد دردسرهایی برای شهروندان، مانند نشست و برخاست سالانه بیش از 100 هزار هواپیما در این فرودگاه زندگی را برای مردم سخت كرده است. علاوه بر آلودگی صوتی، ساكنان محدوده این فرودگاه (محله‌های فتح، مهرآباد، 30متری جی و ...) با آلاینده‌هایی چون منواكسیدكربن، اكسیدهای نیتروژن و هیدروكربن‌ها، دست‌وپنجه نرم می‌كنند و سلامتشان تهدید می‌شود. استفاده از اتوبوس و تاكسی‌های فرسوده در پایانه‌های فرودگاه هم در تشدید آلاینده‌ها، بی‌تأثیر نیستند. همه این موارد تكه‌های پازل مشكلاتی هستند كه حل آنها نیاز به تدابیری دارد تا در كوتاه‌مدت، نتایج آن سبب رضایتمندی شهروندان شود.
در این میان دیروز خبرگزاری ایرنا در گزارشی پس از گذشت چندین سال دوباره بحث انتقال فرودگاه مهرآباد به خارج از شهر تهران را پیش كشید. در بخشی از این گزارش، علیرضا زاكانی، شهردار پایتخت، به ایرنا گفت: «طرح انتقال فرودگاه مهرآباد از سوی شهرداری تهران در حال بررسی است. برای انتقال فرودگاه هنوز با هیچ نهادی وارد مذاكره نشدیم اما پس از بررسی های لازم با نهادهای مربوطه، وارد مذاكره خواهیم شد. موضوع ترافیك و شنیده‌شدن صدای هواپیما، از مشكلات جدی شهروندان این منطقه است كه مدیریت شهری تلاش دارد تا در حد توان خود، این مشكلات را برطرف كند.»
به هر ترتیب در پایتخت و به فاصله چند متری، مردم در محله‌هایی زندگی می‌كنند كه هر روز شاهد پرواز پرنده‌های غول‌پیكر آهنین بر فراز خانه‌هایشان هستند. این فاصله آنچنان كم است كه می‌توانند با مسافران داخل هواپیما برای لحظاتی حشر و نشر كنند. بر اساس گزارش شركت كنترل كیفیت هوای تهران به طور میانگین روزانه حدود 450 تا 500 هزار كیلوگرم CO2 (گاز گلخانه‌ای دی‌اكسیدكربن)، 1500كیلوگرم CO (منواكسید كربن)، 190 تا 200 كیلوگرم HC (هیدروكربن‌ها) و 1700 تا 1800 كیلوگرم NOX (اكسیدهای نیتروژن) در فرودگاه مهرآباد منتشر می‌شود كه جمع و تفریق این اعداد نشان می‌دهد ماهانه حدود 100 تن آلاینده اعم از دی‌اكسیدكربن، اكسیدهای نیتروژن و هیدروكربن توسط این فرودگاه در هوای پایتخت منتشر می‌شود كه همسایه‌ها از این میزان آلایندگی بی‌بهره نیستند.
صدای بلند پرنده‌های آهنین
آلودگی صوتی فرودگاه مهرآباد دو برابر بیش از سایر مكان‌هاست. در روز آلودگی صوتی به 55 تا 77 دسی‌بل می‌رسد كه پنج تا 27 برابر، بیش از حد استاندارد برای واحدهای مسكونی است و شب‌ها هم به 45 تا 70 دسی‌بل یعنی پنج تا 30 دسی‌بل بیش از حد مجاز می‌رسد. گرچه این آمارها مربوط به سال‌های اخیر است و به دلیل اعمال محدودیت از سوی سایت فرودگاه مهرآباد در دسترسی به ترازهای صوتی و آلودگی هوا به آن استناد شده است اما نمی‌توان تأثیر این آلاینده روی سلامت جسم و روان شهروندان را انكار كرد. امروز اهالی محله‌های اكباتان، هاشمی، استاد معین، دكتر هوشیار، مهرآباد و ... كه با باند فرودگاه 250 تا 500 متر فاصله دارند، درگیر عارضه‌هایی چون افت شنوایی، وزوز گوش، اختلال در كیفیت خواب، مشكلات قلبی و عروقی و ... هستند.
محدودیت‌هایی كه مشكل‌گشا نبودند
وجود این حجم از آلایندگی برای انتقال فرودگاه مهرآباد كافی است اما نبود فضای مناسب و اعتبارات لازم و ... مانع از این كار شده است. در چنین شرایطی، توقف پروازهای شبانه تنها راهكاری بود كه در راستای كاهش آلودگی صوتی، در دستور كار قرار گرفت. ساعت‌های اوج پرواز در این فرودگاه روزها هشت تا 9 و شب‌ها 21 تا 22 است. بنابراین تصمیم بر آن شد تا پروازهای 23:55 تا 5:15 بامداد متوقف شود كه ظاهرا این كار عملیاتی هم شد اما به دلیل تأخیر پروازها، عملا محقق نشد و تأثیری هم در كاهش آلودگی‌های صوتی شبانه نداشت.
حل مشكل با بهره‌گرفتن از تجارب موفق
فرودگاه هیثرو در غرب شهر لندن با 1700 پرواز در روز، میزان آلایندگی منواكسیدكربنش، یك‌سوم فرودگاه مهرآباد است یا در فرودگاه چانگی سنگاپور استفاده از پوشش گیاهی متفاوت و طراحی‌های زیبا در خلق فضاهای باغی، آن را به یك مكان گردشگری زیبا تبدیل كرده است.
مدیریت شهری پیگیر مطالبات شهروندان
سیدرحیم مرتضوی، شهردار منطقه 9 گفت: «فرودگاه مهرآباد بیش از نیمی از مساحت منطقه را اشغال و آلودگی‌های صوتی و محیطی و مشكلاتی برای ساكنان غرب تهران ایجاد كرده كه پیگیر رفع آنها هستیم. علاوه بر آن احقاق حقوق شهروندان و اخذ مطالبات شهرداری از مجموعه فرودگاهی در راستای ارائه خدمات به مردم را هم در دستور كار داریم. در چشم‌انداز آینده شهر تهران تلاش می‌شود تا فرودگاه دیگر در مركز شهر جایی نداشته باشد و انتقال این فرودگاه هم یكی از مطالبات جدی شهروندان است؛ گرچه انجام این كار سخت و دشوار به نظر می‌رسد ولی با توجه به مخاطراتی كه می‌تواند در طولانی‌مدت روی سلامت مردم داشته باشد، وجود آن در میان بافت مسكونی توجیهی ندارد و حتماً باید به حاشیه شهر منتقل شود؛ كاری كه در صورت انجام، توسعه شهری در غرب تهران فراهم خواهد شد.»
انتهای پیام
