كارشناس انرژی با بیان اینكه میزان مصرف گاز در 10 سال اخیر از رشد تولید آن پیشی گرفته است، گفت: اگر دنبال مدیریت مصرف نباشیم با روند رشد آن در سالهای آینده با 300 میلیون متر مكعب ناترازی گاز، مواجه خواهیم شد
كارشناس انرژی:مصرف گاز در 10 سال اخیر از رشد تولید آن پیشی گرفته وی گفت: اگر دنبال مدیریت مصرف نباشیم با رشد آن در سالهای آینده با 300میلیون مترمكعب ناترازی گاز،مواجه می شویم.بنابراین باید به سمت افزایش بهرهوری وبهینه سازی مصرف حركت كنیم.
محمدصادق مهرجو با اشاره به روند مصرف انرژی در كشور، اظهار داشت: از سالهای گذشته تا كنون وابستگی زیادی به انرژیهای فسیلی مثل گاز، نفت، بنزین و گازوئیل داریم. از نیمه دوم دهه 70 با گسترش شبكه گازرسانی و با توجیه بسط رفاه و عدالت اجتماعی اقدام به توسعه شبكه گاز كشور كردیم كه با شروع توسعه پارس جنوبی، گازرسانی به شهرها، كلانشهرها و شهرهای كوچك شتاب گرفت.
وی با اشاره به عقبماندگی تولید نسبت به مصرف، گفت: در 11 سال اخیر و از سال 1390 تا 1401 سالیانه 4.8 درصد رشد مصرف گاز داشتیم در حالی كه رشد تولید گاز، 3.8 درصد در یال بوده؛ لذا سالانه یك درصد تولید از مصرف عقب ماند.
كارشناس انرژی گفت: گاز برای ما یك كالای مصرفی محسوب نمیشود، بلكه استراتژیك بوده و در آینده نیز نقش مهمتری خواهد داشت، زیرا نیروگاهها، صنایع، شهركهای صنعتی، پتروشیمیها نیازمند گاز هستند و علاوه بر ان در موقعیتی قرار داریم كه میتوانیم تبدیل به هاب گازی منطقه شویم.
مصرف 40 درصد گاز كشور در بخش خانگی و صنایع غیرعمده
مهرجو با بیان اینكه 40 درصد گاز كشور در بخش خانگی و صنایع غیرعمده مصرف میشود، بیان كرد: 30 درصد از گاز مصرفی كشور مربوط به پتروشیمی، صادرات و صنایع عمده است و 30 درصد به نیروگاهها اختصاص پیدا میكند.
وی ادامه داد: البته از گاز به عنوان فشار افزا و برای حفظ فشار در میادین نفتی استفاده میكنیم، چنانچه اگر به میادین نفتی گاز تزریق نشود، مقدار زیادی از تولید نفت را از دست میدهیم و باعث كاهش درآمدهای نفتی خواهد شد؛ بنابراین تقریبا به یك میلیارد و 38 میلیون متر مكعب گاز سبك نیاز داریم.
ضریب نفوذ گاز به 100 در صد میرسد
این كارشناس تصریح كرد: ضریب نفوذ گاز در كشور از سال 96 تا كنون به بالای 98 درصد رسیده و با گازرسانی به سیستان و بلوچستان به 100 درصد میرسد كه باعث شده كشور به یك حامل انرژِی ارزان وابسته شود.
مهرجو به ضریب نفوذ گاز در مصارف ایران و روسیه اشاره كرد و گفت: روسیه اولین دارنده گاز دنیا و دومین تولیدكننده و ایران چهارمین تولیدكننده و دومین دارنده منابع گازی جهان است. ضریب نفوذ خانگی گاز در روسیه حدود 50 درصد است اما در ایران بالای 90 درصد میرسد.
وی با اشاره به بهرهوری در تولید گاز كشور، تاكید كرد: ما در صنعت نفت یك گاز غنی داریم و از چاههای نفت استخراج میشود كه در اختیار پالایشگاههای گازی قرار میگیرد و پس از آن تبدیل به گاز سبك شده و به خطوط لوله تزریق خواهد شد؛ در این انتقال گازهای همراه سوزانده میشود و برای جلوگیری از این گاز سوزی باید، سیستمهای فرآورشی گاز را تقویت كنیم تا از این مسیر گاز كمتری را سوزد و آن گاز برای تزریق گاز به میادین نفتیو یاد در صنایع و صادرات استفاده كنیم.
معادل تولید یك فاز پارس جنوبی، گاز فلر میسوزانیم
كارشناس حوزه انرژی با اشاره به میزان گاز سوزی در سال گذشته، اظهار داشت: در سال گذشته، 936 میلیون متر مكعب تولید گاز غنی داشتیم كه 870 میلیون متر مكعب گاز تحویل شبكه گازی كشور شد، یعنی 66 میلیون متر مكعب گاز را هنگام فراورش (گاز فلر) سوزاندیم.
مهرجو گفت: دو فاز پارس جنوبی 56 میلیون مترمكعب گاز تولید میكند كه 10 میلیارد دلار سرمایه گذاری نیاز دارد، در صورتی كه به صورت یكجا، 65 میلیون متر مكعب گاز را سوزاندیم. امسال نیز تا پایان آذر ماه 930 میلیون متر مكعب گاز استحصال كردیم كه حدود 850 میلیون متر مكعب گاز به شبكه منتقل شد كه اختلاف 70 میلیون متر مكعبی وجود دارد.
لزوم شكلگیری معاونت انرژی
وی با اشاره به نحوه قیمتگذاری گاز گفت: قیمتگذاری گاز برخلاف نفت خام كاملاً منطقهای است، در صورتی كه بازار داخلی كشور، تابع قیمتهای جهانی نیست. چنانچه گاز را به نیروگاهها هر متر مكعب 100 تومان بدهیم و به مصرف كنندگان خانگی متر مكعبی 140 تومان اختصاص پیدا میكند كه این ارزان بودن دلیلی است كه در كشور به سمت تنوع بخشی به سبد سوختی حركت نكردیم.
این كارشناس حوزه انرژی با اشاره به لزوم شكلگیری معاونت انرژی ذیل ریاستجمهوری، بیان كرد: این معاونت باید با سیاست گذاریهای كلان بتواند در وزارتخانههای مربوطه سیاستهای خود را اتخاذ كند؛ در صورت كه میتوان پروژههای بهینهسازی را به سرانجام رساند.
مهرجو گفت: اگر دنبال مدیریت مصرف و بهینهسازی نباشیم و جلوی رشد مصرف را نگیریم، با توجه به 300 میلیون متر مكعب ناترازی گاز، دچار بحران خواهیم شد؛ لذا باید با اعمال سیاستهای جدید در حوزه صنایع گازی از جمله پتروشیمیها و نیروگاههای داشته باشیم. همچنین مباحثی نظیر تعرفهگذاری پلكانی، جمعآوری گازهای همراه، توجه به بهینهسازی و دوری از سیاسیكار را نیز مورد توجه قرار بگیرد.