كارشناس حوزه انرژی گفت: اگر یك سند بلندمدت در حوزه انرژی كشور وجود نداشته باشد، دچار روزمرگی می‌شویم و با تغییر دولت‌ها، سیاست‌های این حوزه هم تغییر می‌كند.
علی شاه‌حسینی پژوهشگر گذار انرژی، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری صداوسیما، گفت: پس از انقلاب صنعتی كه گذار انرژی از سوخت‌های زیست‌توده به سمت سوخت‌های فسیلی بود، می‌توان پیشرفت‌های صنعتی در دنیا را مرهون كشف نفت دانست، اما استفاده زیاد از سوخت‌های فسیلی با افزایش گاز‌های گلخانه‌ای همراه شد.
وی افزود: این مسئله دغدغه‌های محیط زیستی را نیز افزایش داد كه برگزاری كنفرانس كیوتو و پاریس به دنبال داشت. حدود 195 كشور جهان به این جمع‌بندی رسیدند كه انتشار خالص گاز‌های گلخانه‌ای تا سال 2050 به صفر برسد؛ یعنی خواه یا ناخواه با فعالیت‌های انرژی‌بر، آلایندگی خواهیم داشت، اما می‌توان از سوی دیگر با فعالیت‌هایی مانند جنگل‌زایی به محیط زیست كمك كرد.
شاه‌حسینی با بیان این كه در كنار بحث آلایندگی و تغییرات اقلیمی، دو موضوع امنیت انرژی و عدالت انرژی نیز بسیار حائز اهمیت است، ادامه داد: نمونه بارز برای درك مسئله امنیت انرژی، وضعیت آلمان بعد از جنگ روسیه و اوكراین است كه با قطع گاز روبرو شد و مجبور شد برای حفظ امنیت داخلی، به سمت استفاده از زغال سنگ برود.
وی اضافه كرد: حزب سبز آلمان بسیار قوی است و دولت این كشور به راحتی نمی‌توانست از سوختی مانند زغال سنگ استفاده كند، اما در آن شرایط، حفظ امنیت بر نگرانی‌های اقلیمی ارجحیت داشت. این كشور به موازات، واردات گاز طبیعی را از نروژ آغاز و و ال‌ان‌جی را هم از قطر وارد كرد تا به مرور بتواند زغال سنگ را كنار بگذارد.
این پژوهشگر گذار انرژی در ادامه گفت: مسئله عدالت انرژی به معنای اقتصاد انرژی، این را مطرح می‌كند كه نباید در روند گذار انرژی به افزایش شكاف میان اقشار مختلف بی‌توجه بود.
وی با اشاره به تعیین 6 راهكار از سوی آژانس بین‌المللی انرژی و آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر برای مسئله گذار انرژی، گفت: یكی از مهمترین راهكار‌ها توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر است، اما نباید در این مسئله دچار افراط و تفریط شد؛ بلكه باید توجه كرد كه توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر به همان اندازه اهمیت دارند كه افزایش بهره‌وری انرژی مهم است.
شاه‌حسینی در پاسخ به این سوال كه آیا توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند یك راهكار سریع برای حل مسئله ناترازی انرژی به ویژه گاز در كشور باشد؟، گفت: این مسئله از این منظر كه نهاد‌های بین‌المللی روی آن تأكید دارند و همینطور كاهش هزینه تولید صفحات خورشیدی و ساده بود احداث نیروگاه‌های خورشیدی، یكی از ستون‌های اصلی گذار انرژی است.
وی تشریح كرد: اگر برای راه‌اندازی یك نیروگاه هسته‌ای مثلا دو هزار مگاواتی بین 9 تا 10 سال زمان نیاز باشد، یك نیروگاه خورشیدی با همان ظرفیت را می‌توان در مدت دو سال راه‌اندازی كرد. انرژی‌های تجدیدپذیر یكی از راهكار‌های خوب و سریع-الاقدام برای حل مسئله ناترازی انرژی به ویژه افت فشار میدان گازی پارس جنوبی هستند، اما بهره‌وری انرژی هم باید به همان اندازه مورد توجه قرار بگیرد.
این پژوهشگر گذار انرژی با اشاره به مواد مهمی كه در قانون برنامه هفتم در حوزه بهره‌وری انرژی تصویب شده، اظهار كرد: پیش‌بینی شده كه با افزایش بهره‌وری انرژی در بخش‌های مختلف، تا پایان برنامه هفتم معادل یك میلیون و 285 بشكه در روز نفت خام صرفه جویی كنیم.
وی تأكید كرد: آن چه كه در بحث گذار انرژی اهمیت دارد، نگاه همه جانبه و از همه مهم تر، برنامه محور است. در حوزه انرژی باید یك برنامه 25 ساله، در قالب پنج برش پنج ساله داشته باشیم. هرچند كه در برنامه هفتم به مسئله انرژی پرداخته شده، اما اگر یك سند جامع انرژی وجود نداشته باشد، دچار روزمرگی و سلیقه محوری می‌شویم و با تغییر دولت ها، سیاست‌ها نیز تغییر می‌كنند؛ كه باعث هدررفت منابع كشور می‌شود.
شاه‌حسینی گفت: گذار انرژی یك فرآیند مستمر و بلندمدت است كه در هر كشور با كشور دیگر تفاوت دارد؛ این مسئله مبتنی بر فناوری است. اگر به این نكات توجه شد و یك سند بلندمدت انرژی مورد اجرا قرار بگیرد، می‌توانیم در كنار حفظ امنیت انرژی، به تعهدات خود در حوزه كاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای نیز عمل كنیم.
