تبیین قرآنی نابودی رژیم صهیونیستی در آینده نزدیك؛ نابودی ظالم، سنتی قرآنی است

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در سال 1394 وعده نابودی رژیم صهیونیستی در 25 سال آینده را بیان كردند و سپس بعداز آن بارها از این نابودی سخن به میان آوردند.
به همین مناسبت پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR در یادداشت زیر به بررسی منطق قرآنی نابودی رژیم صهیونیستی در آینده نزدیك پرداخته است.

وعده نابودی رژیم صهیونیستی تا 25 سال آینده، توسط حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار اقشار مختلف مردم مورخ 1394/06/18 مطرح شده است: «إن‌شاءالله تا 25 سال دیگر، به توفیق الهی و به فضل الهی چیزی به نام رژیم صهیونیستی در منطقه وجود نخواهد داشت.» این وعده البته پیش از این هم توسط رهبر انقلاب به صراحت بیان شده بود: «صهیونیسم و دولت غاصب و مجعول صهیونیستى در فلسطین، محكوم به فناست.»(1) اما آنچه وعده‌ی سال 1394 را برجسته نموده است، تعیین سقف زمانی برای نابودی این رژیم است.

*مسئله چیست؟
آنچه این یادداشت بر آن تمركز دارد، اصل نابودی رژیم صهیونیستی نیست؛ چرا كه اساساً در منطق قرآن سنت پیروزی حقّ و نابودی باطل، از اصول همیشگی، همگانی و تغییرناپذیر نظام آفرینش است و بر اساس همین سنت است كه در درگیری میان حق و باطل، حتماً پیشرفت از آنِ حق است. مطابق آیه «وَ لِیُمَحِّصَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ یَمْحَقَ الْكافِرِینَ: و [نیز این پیروزى‌ها و ناكامى‌ها] براى آن است كه كسانى را كه [از روى حقیقت‌] ایمان آورده‌اند [از عیوب و آلودگى‌ها] تصفیه و پاك كند و كافران را نابود نماید.»(2)، آینده تاریخ با گذشت زمان، در جهت تمحیص یعنی خالص‌سازی مؤمنان از هرگونه عیب و محق یعنی نابودی تدریجی كافران پیش می‌رود.(3) بنابراین مسئله اصلی این یادداشت این است كه:
ـ با توجه به تعیین سقف زمانی 25 ساله برای نابودی رژیم اشغالگر صهیونیستی از سوی رهبر انقلاب، قریب‌الوقوع بودن این نابودی چگونه با آیات قرآن تبیین میشود؟ آیا بر مبنای آیات قرآن كریم میتوان از قریب‌الوقوع بودن نابودی رژیم صهیونیستی سخن گفت؟
در این یادداشت، سعی داریم منطق پشتیبان «نابودی قریب‌الوقوع» رژیم صهیونیستی را در قرآن با تكیه بر آرای تفسیری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای و استفاده از آرای دیگر مفسران بطور مختصر تبیین نماییم.

*سنت قرآنی اول: عقوبت سریع آواره‌سازی مؤمنان
آیات متعددی از قرآن كریم گویای این مطلب است كه یكی از سنت‌های الهی، تسریع در عذاب و هلاكت اقوام ستمگری است كه اقدام به غصب سرزمین و محل سكونت رسولان الهی و مؤمنان كرده‌اند و قصد داشته‌اند آنها را از سرزمین‌هایشان اخراج كنند.
مطابق آیات 76 و 77 سوره إسراء كه خطاب به پیامبر اسلام(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) می‌فرماید: «وَ إِنْ كادُوا لَیَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِیُخْرِجُوكَ مِنْها وَ إِذاً لا یَلْبَثُونَ خِلافَكَ إِلاَّ قَلِیلاً. سُنَّةَ مَنْ قَدْ أَرْسَلْنا قَبْلَكَ مِنْ رُسُلِنا وَ لا تَجِدُ لِسُنَّتِنا تَحْوِیلاً: و نزدیك بود [مشركان‌] تو را از این سرزمین حركت دهند تا از آن بیرونت كنند و در آن صورت پس از تو جز مدتى اندك درنگ نمى‌كردند [و بعد از آن دچار عذاب خدا مى‌شدند.]. [مهلت نیافتن دشمنان جز مدتى اندك‌] شیوه‌اى است كه همواره درباره [امت‌هاى‌] پیامبرانى كه پیش از تو فرستادیم [جارى‌] بوده است و براى شیوه ما هیچ دگرگونى و تغییرى نخواهى یافت.» بر اساس این دو آیه، یكی از سنت‌های همیشگی خدای متعال، هلاكت اقوامی بوده كه پیامبران الهی را از سرزمین‌هایشان بیرون كرده‌اند. عبارت «لا یَلْبَثُونَ: دیری نمی‌پایید» نشان میدهد كه عقوبت چنین ظلمی در زمان اندكی رخ می‌دهد.(4) بر اساس برخی از تفسیرها، این آیه اخراج پیامبران و پیروان آنها را با هم شامل میشود و منحصر به اخراج پیامبران نیست.(5) كمااینكه دیگر آیات قرآن كریم همین معنا را تأیید میكنند؛ در آیه 13 سوره مباركه ابراهیم كه مجدداً از سنت هلاكت ستمگران بخاطر اخراج پیامبران الهی سخن به میان آمده است: «وَ قالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُمْ مِنْ أَرْضِنا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِی مِلَّتِنا فَأَوْحى‌ إِلَیْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِینَ: ولى كفرپیشگان به پیامبرانشان گفتند: مسلماً ما شما را از سرزمین خود بیرون خواهیم كرد، مگر اینكه هم‌كیش ما شوید. پس پروردگارشان به آنان وحى كرد: ما قطعاً ستمكاران را نابود مى‌كنیم.»، علامه طباطبایی به قرینه آیه 88 سوره أعراف كه تهدید اخراج از سرزمین را هم خطاب به پیامبر خدا و هم مؤمنان ذكر كرده است(6)، بر این باور است كه تهدید به اخراج در آیه 13 سوره ابراهیم هم خطاب به رسولان الهی و هم مؤمنان است و آنچه سبب هلاكت كافران میشود، ستمی است كه در اخراج رسولان حق و پیروان آنها از سرزمین‌هایشان مرتكب میشوند.(7)
بنابراین اخراج مؤمنان از سرزمین‌هایشان، ستمی است كه مطابق سنت‌های الهی، عقوبت قریب‌الوقوع ستمگران را به دنبال دارد.



*سنت قرآنی دوم: عقوبت ظالمان به دست مؤمنانِ شایسته
دسته‌ای از آیات قرآن نشان میدهند كه سنت هلاكت و عذاب ستمگران بعد از ظهور پیامبر اسلام(صلّی‌الله‌علیه‌وآله)، بر شكل خاصی متمركز شده است. در اقوام پیشین و مطابق آیات متعدد قرآن، عذاب‌ها عموماً بگونه‌ای بی‌واسطه و آسمانی محقق میشدند، اما به استناد آیات قرآن از جمله آیه 52 سوره برائت كه می‌فرماید: «قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلاَّ إِحْدَى الْحُسْنَیَیْنِ وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ یُصِیبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَیْدِینا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ: بگو: آیا درباره ما جز یكى از دو نیكى [پیروزى یا شهادت‌] را انتظار مى‌برید؟ در صورتى كه ما درباره شما انتظار مى‌بریم كه خدا از سوى خود یا به دست ما عذابى به شما برساند پس انتظار برید كه ما هم با شما منتظریم.» روشن میشود كه «عذاب، همیشه آسمانی و بی‌واسطه نیست، بلكه گاهی خداوند به‌وسیله‌ی مؤمنان شایسته، عذابی را بر سر دشمنان نازل میكند.»(8) بر اساس آیه 14 سوره برائت كه خطاب به مسلمانان عصر پیامبر اسلام(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) نازل شده، عذاب دشمنان اسلام مشروط به مجاهدت مؤمنان شده است: «قاتِلُوهُمْ یُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَیْدِیكُمْ وَ یُخْزِهِمْ وَ یَنْصُرْكُمْ عَلَیْهِمْ وَ یَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِینَ: با آنان بجنگید تا خدا آنان را به دست شما عذاب كند و رسوایشان نماید و شما را بر آنان پیروزى دهد و سینه‌هاى [پر سوز و غم‌] مردم مؤمن را شفا بخشد.» این آیه به روشنی به این قاعده مهم رهنمود میكند كه اگر مؤمنان وارد میدان مبارزه با كافران و ستمگران نگردند، محال است خداوند آنها را عذاب كند و مؤمنان را بر ظالمان پیروز گرداند.(9) بنابراین در هر عصری اگر مؤمنان شایسته‌ای دست به دست هم بدهند و در میدان مبارزه با دشمن حاضر شوند، بدون تردید جبهه مقابل دچار اضمحلال قطعی خواهد شد و عذاب الهی بر ستمگران محقق میشود.

*سنت قرآنی سوم: ظهور حق و محو باطل
مطابق دو سنت پیش، این نتیجه حاصل شد كه سرعت عقوبت ستمگرانی كه اقدام به اخراج و آواره‌كردن مؤمنان كرده‌اند، زودتر از سایر ستم‌گری‌ها محقق میشود، با این تفاوت كه تحقق این عذاب، وابسته به این است كه مؤمنانی در میدان مبارزه حاضر شده باشند. سنت سومی كه كامل‌كننده مطلب است، این است كه هر چه ظهور و جلوه‌ی حقّ بیشتر گردد، محو باطل و فنای او هم در زمان سریع‌تری رخ میدهد. به هر میزان كه خورشید فروزان طلوع میكند، به همان میزان هم ظلمت و سیاهی به كنار میرود، مهم این است كه طلوع خورشید، به چه اندازه كامل‌تر شده باشد. از آیه شریفه «وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ كانَ زَهُوقاً: و بگو: حق آمد و باطل نابود شد بى‌تردید باطل نابود شدنى است.»(10) اینطور استفاده میشود كه اساساً اگر باطل ظهور و وجودی دارد، بخاطر این است كه حقّ آن‌طور كه باید ظهور نیافته است، وگرنه به محض پیدایش حقّ، باطل نابود میشود.(11)
بر همین اساس حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در سال 1394 وعده نابودی رژیم صهیونیستی تا 25 سال آینده را اعلام كردند، با این حال یكسال بعد، در بیانی مهم بستر و زمینه‌ی تحقق این وعده را اینطور تبیین نموده‌اند: «رژیم صهیونیستی همچنان‌كه قبلاً گفته‌ایم به شرط مبارزه‌ی همگانی و متحد فلسطینی‌ها و مسلمانان با صهیونیست‌ها در 25 سال آینده وجود خارجی نخواهد داشت.» از این بیان روشن میشود كه آنچه رژیم صهیونیستی را از پای در خواهد آورد، مبارزه‌ای همگانی و یكپارچه توسط جبهه حقّ و به تعبیر دیگر، جلوه‌یافتگی روزافزون حقّ است.
بنابراین مؤمنان به میزانی كه جلوه و ظهور حقّ باشند و خصوصیات حقّ از جمله دوری جستن از منازعات درونی و تمسك به وحدت(12)، مجاهدت همه‌جانبه(13)، صبر و تقوای الهی(14)، رعایت هم‌جبهه‌گی و قاعده ولایت(15) ـ یعنی پیوند و ارتباط تنگاتنگ و مستحكم و غیرقابل انفصال و انفكاك مؤمنان با همدیگر(16) ـ را بیشتر و بهتر در خود ایجاد نمایند، نصرت الهی هم زودتر شامل حال آنها میشود و در نتیجه زوال دشمنان حقّ قریب‌الوقوع‌تر خواهد شد.



*جمع‌بندی
وقوع انقلاب اسلامی ایران، موجب به میدان آمدن ظرفیت‌های متراكم مسلمانان و شكل‌گیری یك جبهه‌ی مقاومِ به‌هم‌پیوسته‌ای در برابر رژیم صهیونیستی شد. در سالهای پس از انقلاب اسلامی، استحكام جبهه‌ی مقاومت بطور روزافزونی افزایش یافت. نشانه‌ی چنین حدّی از اقتدار و استحكام را میتوان در شكست‌های پی‌درپی رژیم صهیونیستی توسط جبهه‌ی مقاومت مشاهده كرد. آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار مسئولان نظام و میهمانان كنفرانس وحدت اسلامی، با اشاره به آخرین جنگ میان رژیم صهیونیستی با مردم فلسطین كه در آبان ماه 1397 رخ داد، به این ضعف روزافزون اشاره كرده‌اند: «چند سال قبل از این، رژیم صهیونیستی در مقابل حزب‌الله لبنان شكست خورد؛ 33 روز توانست مقاومت بكند و بعد شكست خورد؛ دو سال بعد از آن در مقابل فلسطینی‌ها 22 روز توانست مقاومت كند و شكست خورد؛ چند سال بعد در مقابل مردم مظلوم غزّه 8 روز توانست مقاومت بكند و شكست خورد؛ در همین هفته‌ی اخیر 2 روز توانست مقاومت بكند و شكست خورد؛ این ضعف رژیم صهیونیستی است، ضعفِ روز‌افزون رژیم صهیونیستی است.»(17) با توجه به شكل‌گیری چنین جبهه‌ی مقاومِ به‌هم‌پیوسته‌ای از مؤمنان كه بارها امتحان خود را در میدان مجاهدت به خوبی پس داده‌اند و در صورت تداوم این حركت، مطابق با سه سنت قرآنیِ پیش‌گفته، باید بطور قریب‌الوقوعی و بلكه در زمانی بسیار كمتر از 25 سال، شاهد تحقق وعده‌ی قطعی الهی مبنی بر عذاب ستمگران به دست مؤمنان(18) و در نتیجه محو رژیم غاصب صهیونیستی باشیم.

منابع:
1) بیانات در دیدار مسئولان و كارگزاران نظام جمهورى اسلامى‌ 1377/04/21
2) آل عمران، آیه 141.
3) تفسیر نور، محسن قرائتی، ج2، ص164.
4) المیزان فی تفسیرالقرآن، محمدحسین طباطبایی، ج13، ص174.
5) من هدی القرآن، محمدتقی مدرسی، ج6، ص283
6) «قالَ الْمَلَأُ الَّذِینَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ یا شُعَیْبُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَكَ مِنْ قَرْیَتِنا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِی مِلَّتِنا قالَ أَ وَ لَوْ كُنَّا كارِهِینَ: اشراف و سران قومش كه [از پذیرفتن حق‌] تكبّر ورزیدند، گفتند: اى شعیب! مسلماً تو و كسانى را كه با تو ایمان آورده‌اند از شهرمان بیرون مى‌كنیم یا اینكه بى‌چون و چرا به آیین ما بازگردید. گفت: آیا هر چند كه نفرت و كراهت [از آن آیین‌] داشته باشیم؟!»
7) المیزان فی تفسیر القرآن، محمدحسین طباطبایی، ج12، صص34و35.
8) تفسیر سوره برائت، آیت‌الله خامنه‌ای، ص353.
9) همان، ص142.
10) سوره إسراء، آیه 81.
11) من هدی القرآن، محمدتقی مدرسی، ج6، ص289.
12) سوره أنفال، آیه 46.
13) سوره برائت، آیه 41.
14) سوره آل عمران، آیه 125.
15) سوره أنفال، آیه 73.
16) بیانات در دیدار با جمع كثیرى از دانشگاهیان و طلّاب حوزه‌‌هاى علمیه‌ 1368/09/29
17) بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان كنفرانس وحدت اسلامی 1397/09/04
18) بخشی از آیه 14 سوره برائت

نویسنده: آقای رامین طیاری‌نژاد دانش‌آموخته‌ی علوم قرآن و حدیث