شكست سیاست فشار حداكثری آمریكا

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از نیویورك؛ مجید تخت روانچی سفیر ج.ا.ایران در سازمان ملل متحد در مقاله خود كه در واشنگتن پست منتشر شده نوشته است: روز 2 مه (12 اردیبهشت)، ایالات متحده معافیت های مربوط به واردات نفت از ایران را متوقف كرد. این تصمیم گام دیگری در راستای جنگ اقتصادی ایالات متحده علیه ایران بود. سیاست "فشار حداكثری" برای ایجاد اختلال در اقتصاد ایران و وادار كردن ایران برای ورود به مذاكره با شرایط مدنظر ایالات متحده اعمال گردید تا یك معاهده هسته ای جدید، جایگزین توافق سال 2015 كه با دولت اوباما و پنج قدرت جهانی، مذاكره شده بود، گردد.

ایران این آخرین اقدام غیرقانونی آمریكا را نیز مردود دانست، همانطور كه سال گذشته نیز خروج ایالات متحده از توافق هسته ای، یعنی "برنامه جامع اقدام مشترك" یا "برجام" را رد كرده بود. ایران همواره خروج آمریكا از برجام را نقض فاحش قوانین بین المللی از جمله قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد دانسته است.
در واقع، تصمیم ایران برای ماندن در توافق هسته ای، علی رغم خروج ایالات متحده از آن، به درخواست های كشورهای اروپایی انجام شد تا به آنها فرصت كافی را برای جبران آنچه ایران در اثر خروج یكجانبه و عدم پایبندی آمریكا به تعهداتش از دست داده بود، بدهد.
كشور متبوع من یكسال صبورانه منتظر ماند، ولی هیچ گونه اقدام جبرانی اقتصادی ملموس را دریافت نكرد. به همین دلیل، ایران گزینه دیگری جز توقف برخی از تعهدات خود - نظیر رعایت محدودیت میزان ذخایر اورانیوم با غنای پایین و همینطور ذخایر آب سنگین - برای مدت دو ماه ندید، در حالی كه هنوز به اعضای باقیمانده در برجام، و به ویژه اروپا، مهلت دیگری داده است تا تعهدات خود را بر اساس این توافق بطور كامل به انجام برسانند و زیان های ایران را جبران نمایند. استدلال اساسی ما این است كه از ما - و در واقع از هیچ شخص عاقل دیگری- نمیتوان انتظار داشت كه یك طرفه به یك توافق چند جانبه پایبند بماند.

رویكرد ایالات متحده نسبت به ایران فاقد انسجام بوده و روشن نیست. در عوض، این سیاست با یك خصومت بیمارگونه هدایت می شود. این یك موضوع مخفی نیست كه تعدادی از مقامات بلندپایه آمریكایی - و برخی از رهبران خاورمیانه ای – به رئیس جمهور آمریكا، فشار می آورند كه یك سیاست تند و سخت در قبال ایران اتخاذ كند و حتی خواستار "تغییر رژیم" در ایران شده اند. این گروه، از آنچه كه ما آن را " گزارش های اطلاعاتی جعلی " می خوانیم، برای اثبات این باور غلط استفاده می كنند كه ایران مسؤول همه مشكلات خاورمیانه است و این كه باید با هر وسیله و هزینه ای و حتی اقدام نظامی با ایران مقابله كرد.
اعزام اخیر ناو جنگی ایالات متحده به خلیج فارس، نتیجه اتكا به همین گزارش های اطلاعاتی جعلی است، این در حالی است كه حتی اعضای كنگره و متحدان آمریكا هم از این گزارش های جعلی حمایت نكرده اند. اخیرا، من توجه آقای آنتونیو گوترش، دبیر كل سازمان ملل متحد را به نیاز به ایجاد یك ساختار امنیتی در خلیج فارس جلب كردم. در عین حال خیلی روشن می گویم كه با وجودی كه ما تمایلی به جنگ در منطقه، نه با ایالات متحده و نه با هر كشوری دیگر نداریم، ولی به شدت در برابر هر گونه تجاوز علیه كشورمان ایستادگی خواهیم كرد.



به نظر می رسد علی رغم دیدگاه برخی از همكاران نزدیك ترامپ، وی قصد جنگ با ایران را نداشته باشد. با این حال، رویكرد وی نسبت به ما متناقض است - گاهی ما را تهدید می كند و گاهی هم خواستار گفتگو می شود. به هر حال پیشنهاد ایالات متحده در مورد گفتگو با ایران، سه مانع عمده پیش رو دارد: اول آن كه تاریخ نشان می دهد كه مذاكرات واقعی و سازنده نمی تواند زیر سایه ارعاب، اجبار و تحریم ها شكل بگیرد. گفتگو وقتی می تواند موفقیت آمیز باشد كه هر دو طرف به اصل احترام متقابل پایبند باشند و از موضع برابر مذاكره كنند.دوم این كه دولت ترامپ با صدای متحد در مورد نیاز به گفتگو با ایران صحبت نمی كند. كسانی كه مشتاق تحریك برای یك درگیری هستند، تلاش می كنند تا امكان هرگونه گفتگوی مفید و معنی دار را تخریب كنند.و سرانجام این كه، خروج ناگهانی ترامپ از توافق هسته ای برجام در سال قبل كه بدون هیچ دلیل موجهی - و علی رغم مخالفت یكپارچه جامعه جهانی با آن- صورت گرفت، باعث نگرانی زیادی برای انجام هر معامله جدید در آینده شده است، چرا كه ممكن است به سرنوشت مشابهی در فقدان تضمین برای عدم تكرارش مواجه شود.
طی ماه جاری، ترامپ گفت كه ایالات متحده "به دنبال آسیب رساندن به ایران نیست." اما در 20 مه(30 اردیبهشت ماه)، ادعا كرد كه "اقتصاد ایران همچنان سقوط می كند – و این برای مردم ایران بسیار ناراحت كننده است". اینها شواهد واضحی هستند كه ایالات متحده مصمم است كه به مردم ایران آسیب برساند و این اقدام بر اساس قوانین بین المللی یك جنایت است. تحت چنن شرایطی، كدام ملت عاقلی به پیشنهاد آمریكا برای گفتگو اعتماد می كند؟
سیاست "فشار حداكثری" آمریكا علیه ایران شكست خورده است. هیچ یك از خواسته های ناعادلانه دولت ترامپ برآورده نشده است و من می توانم اطمینان بدهم كه سیاست فشار موثر نخواهد بود. بعلاوه سیاست فشار حداكثری چه دستاورد عملی داشته است؟ تنها دستاوردش این بوده كه ایالات متحده را در عرصه بین المللی منزوی كرده و شكاف بیشتری بین آمریكا و متحدانش ایجاد نموده است. این سیاست همچنین باعث خشم و رنجش تمامی آحاد ایرانیان نسبت به ایالات متحده شده است. آری، تحریم های غیرقانونی به مردم ایران لطمه می زند، اما سیاست های ایران را تغییر نمی دهد.
در طول تاریخ، ایرانیان همیشه در برابر تحمیل اراده دیگران مقاومت كرده و برای هزاران سال دوام آورده اند. این واقعیت برای هر مورخی كاملا روشن است. ایرانیان از زبان تهدید و ارعاب نفرت دارند و در عوض همیشه نشان داده اند كه احترام را با احترام پاسخ می دهند.