صالحی: همان طور كه رهبر معظم ما همواره می‌گوید مذاكره مستقیم تحت فشار، در كار نیست، چنین مذاكراتی كاملا سم است.
هرگز وعده های آمریكا را باور نداریمبه گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما ، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران در مطلبی در روزنامه لوفیگارو نوشت بر هیچ كس پوشیده نیست كه جمهوری اسلامی ایران و آمریكا از 40 سال پیش اختلافات بسیار عمیقی دارند. دلیل اصلی این دشمنی ناشی از دیدگاه سیاسی متفاوت است. تهران و واشنگتن جهان را با دیدگاه‌های گوناگونی می‌بینند.
ایران خود را به عنوان كشوری مدرن، برابری خواه با ملتی مستقل معرفی می‌كند كه ارزش‌های قومی و مذهبی خود را دارد. در مقابل آمریكا خود را نجات دهنده لیبرالیسم می‌داند. هر دو ملت آرمان‌ها و تمایلات جهانی دارند، اما برای تحقق آن‌ها اهدف متفاوتی را دنبال می‌كنند.
ایران برای عدالت، انصاف و برابری ملت‌ها مبارزه می‌كند و در مقابل آمریكا به دنبال گسترش سلطه خود است. ایران یك بازیگر منطقه‌ای پرنفوذ و آمریكا یك ابرقدرت توسعه طلب است و می‌خواهد تنها ابرقدرت باقی بماند.
از زمان انقلاب اسلامی، ایران همواره به دنبال حفظ تمامیت ارضی و حقوق خود است كه شامل توسعه فناوری هسته‌ای با اهداف مسالمت آمیز است كه از جمله حقوق غیرقابل انكار ایران تلقی می‌شود.
تحریم های بی نتیجه
صالحی در لوفیگارو نوشت: آمریكا مناقشه هسته‌ای را ساخته و پرداخته است كه تنها بهانه‌ای برای اعمال تحریم‌های غیر انسانی بر كشور ماست. آن‌ها به لطف ماشین قدرتمند رسانه‌ای خود به دنبال تبدیل این بهانه به یك باور جهانی و سپس استفاده از آن به عنوان یك اهرم فشار سیاسی هستند اما تحریم‌های آنان موثر نبود و در نهایت مقاومت ایران، چاره‌ای به غیر از مذاكره با تهران برای دولت سابق آمریكا باقی نگذاشت. مذاكرات محرمانه مورد درخواست واشنگتن از طریق عمان در سال 2011 آغاز شد. پس از دو جلسه مذاكره، آمریكا با وساطت سلطان عمان به ما اطلاع داد كه قصد دارد حق ایران برای غنی سازی را به رسمیت بشناسد. این مذاكرات با توافق بین المللی موسوم به «برنامه جامع اقدام مشترك» كه در ژوئیه سال 2015 در وین امضا شد، به جمع بندی رسید.
بدگمانی به دولتمردان كاخ سفید
صالحی نوشت: حدود سه سال پس از اجرایی شدن این توافق، دولت جدید آمریكا از توافق خارج و به این بهانه متوسل شد كه این توافق بدترین توافقی بود كه آمریكا در تمام طول تاریخ خود امضا كرد. ایران با یك مقاومت راهبردی به این شرایط پاسخ داد. اما آمریكا به تشدید فشار‌های خود ادامه داد و تحریم‌های جدیدی علیه ما اعمال كرد. این شرایط ایران را وادار كرد به حقوق خود كه در پاراگراف‌های 26 و 36 توافق هسته‌ای به آن اشاره شده است برای تعلیق برخی محدودیت‌های اعمال شده در توافق متوسل شود. ایران چنین كاری كرد، زیرا احساس می‌كرد هیچ بهره‌ای از توافق نمی‌برد و از آن زمان كشور ما بی وقفه از كشور‌های اروپایی امضا كننده توافق شامل فرانسه، انگلیس و آلمان می‌خواهد این عدم موازنه را جبران كنند.
آمریكا پس از انتقاد‌های شدید و تحمیل 12 شرط غیرواقع گرایانه به ایران، سرانجام به منطق روی آورد و مطالبات خود را به تنها یك مطالبه كاهش داد.
صالحی در ادامه این مقاله نوشت در این شرایط دونالد ترامپ تاكید كرد تنها خواسته اش این است كه ایران از داشتن سلاح هسته‌ای صرف نظر كند. ایران كه هرگز وعده‌ها و تعهدات آمریكا را باور نكرده، تاكنون هرگونه مذاكره مستقیم را رد كرده است، زیرا هیچ تضمینی وجود ندارد كه دور جدید مذاكره به همان سرنوشت مذاكرات پیشین دچار نشود. همان طور كه رهبر معظم ما همواره می‌گوید مذاكره مستقیم تحت فشار، در كار نیست. چنین مذاكراتی كاملا سم است.
راه حل بن بست به وجود آمده از سوی آمریكا چیست؟
حالا سوال اصلی این است؛ آیا راهی برای خروج از این بن بست وجود دارد؟ ادامه این شرایط فاجعه بار عواقب جدی خواهد داشت كه به طور قطع ایران از آن استقبال نخواهد كرد.
هنوز هم راه حل وجود دارد كه بر مبنای اصولی خواهد بود كه من پیشتر به آن اشاره كرده ام؛ از یك سو مذاكره مستقیم تحت فشار در كار نخواهد بود و از سوی دیگر مسئله صرف نظر كردن از دسترسی به سلاح هسته‌ای مطرح است. راه حل می‌تواند بر لغو همه تحریم‌های آمریكا و به طور هم زمان صرف نظر كردن ایران از تولید، انباشت و استفاده از سلاح هسته‌ای همان طور كه آیت الله علی خامنه در حكمی شرعی در سال 2009 اعلام كرد، متكی باشد. دستوری كه در سال 2013 در سازمان ملل متحد و در بیانیه مشترك سران چهار كشور عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد شامل فرانسه، انگلیس، چین و روسیه به علاوه آلمان و آمریكا و جمهوری اسلامی ایران ثبت شد. این ساز و كار موجب مذاكرات مستقیم نمی‌شود. این می‌تواند با امید بازگرداندن اعتماد از دست رفته طی چند دهه، راه را برای آینده هموار كند.
