بعثت، نقطه آغازین اسلام است چرا كه دین اسلام كه در سالهای نخست با پیروانی اندك و در شرایط سخت آغاز شد بعد‌ها در سراسر جهان انتشار یافت و دل‌های فراوانی را به سوی خود جذب كرد.
(27 رجب) ؛ مصادف با مبعث رسول اكرم(ص)
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، روز مَبْعَث، روزی است كه حضرت محمد مصطفی(ص)، به درجه پیامبری برگزیده شد و مأمور شد كه چندخداپرستی و بت‌پرستی را از زمین بردارد و خداپرستی را رواج دهد و پیام وحی را به مردم برساند. حضرت محمد (ص) در این زمان چهل سال داشت و در مكه زندگی می‌كرد.
>>>> آغاز بعثت
بی تاب از حرارت تكلیم، از قله «نبوت» باز می گردد، اینك ندای «اقرأ باسم ربك الذی خلق» در جانِ روشن پیامبر صلی الله علیه وآله طنین انداخته است.
قرآن، بر قلب مبارك پیامبری نازل می شود كه امین وحی است و دلسوز مؤمنان...
مردی از نسل ابراهیم، به پیامبری مبعوث می شود تا دیگر بار كعبه را از آلایش بتها پاك سازد.
پیامبری می آید تا تجلی رحمتِ خداوند باشد...
بعثت پیغمبر اسلام یا برانگیخته شدن آن حضرت به مقام عالى نبوت و خاتمیت، حساس ترین فراز تاریخ درخشان اسلام است.
بعثت پیغمبر درست در سن چهل سالگى حضرت انجام گرفت. پیغمبر تا آن زمان تحت مراقبت روح القدس قرار داشت ولى هنوز پیك وحى بر وى نازل نشده بود ، البته قبلا" علائمى از عالم غیب دریافت مى داشت، ولى مامور نبود كه آن را به آگاهى خلق برساند.
در آن زمان میان مردم قریش و ساكنان مكه رسم بود كه سالى یك ماه را به حالت گوشه گیرى و انزوا در نقطه خلوتى مى گذرانیدند ، درست روشن نیست كه انگیزه آنها از این گوشه گیرى چه بوده است، اما مسلم است كه این رسم در بین آنها جریان داشت و معمول بود.
نخستین فرد قریش كه این رسم را برگزید و آن را معمول داشت عبدالمطلب جد پیغمبراكرم بود كه چون ماه رمضان فرا مى رسید، به پاى كوه حرا مى رفت و مستمندان را كه از آنجا مى گذشتند یا به آنجا مى رفتند، طعام مى داد. به طورى كه تاریخ اسلام گواهى مى دهد، پیغمبر نیز پیش از بعثت به عادت مردان قریش، بارها این رسم را انجام می داد. از شهر و غوغاى اجتماع فاصله مى گرفت و به نقطه خلوتى مى رفت و به تفكر و تامل مى پرداخت. پیغمبر چند سال قبل از بعثت، سالى یك ماه در حرا به سر مى برد و چون روز آخر باز مى گشت، نخست خانه خدا را هفت دور طواف مى كرد، سپس به خانه مى رفت.
>>>> نزول اولین وحی
به عقیده اكثر علمای شیعه، بعثت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در روز 27ماه رجب، پنج سال پس از تجدید بنای كعبه، اتفاق افتاد و پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در این هنگام، چهل سال داشتند. پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، طبق رسم خویش چند روزی بود كه برای عبادت و تفكر به غار حرا آمده بودند. در روز بیست و هفتم ماه رجب بود كه جبرئیل (یكی از چهار فرشته مقرب الهی و مأمور ابلاغ وحی از جانب پروردگار به پیامبران) به سوی ایشان نازل شد. او بازوی پیامبر را گرفت و تكان داد و گفت: ای محمد بخوان. پیامبر فرمود: چه بخوانم؟ جبرئیل آیات آغازین سوره علق را از جانب خداوند نازل نمود:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِی خَلَقَ ﴿1﴾
بخوان به نام پروردگارت كه آفرید
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿2﴾
انسان را از علق آفرید
اِقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ﴿3﴾
بخوان و پروردگار تو كریمترین [كریمان] است
الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿4﴾
همان كس كه به وسیله قلم آموخت
عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ﴿5﴾
آنچه را كه انسان نمى دانست [به تدریج به او] آموخت
>>>> بازگشت از كوه حرا
پس از این پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از كوه پایین آمدند و به سمت مكه و خانه خویش عازم شدند. هنگامی كه به خانه رسیدند ماجرای بعثت خویش را برای همسر گرامیشان حضرت خدیجه (سلام الله علیها) بازگو نمودند. خدیجه (سلام الله علیها) نیز كه در سالهای همسری با پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آثار بزرگی و پیامبری در ایشان را دیده بود، گفت:
"به خدا دیر زمانی است كه من در انتظار چنین روزی، بسر برده‌ام، و امیدوار بودم كه روزی تو رهبر خلق و پیغمبر این مردم شوی."
>>>> نزول سوره مدثر
در همین روزهای آغازین بعثت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بود كه در هنگام استراحت ایشان، جبرئیل برای بار دیگر بر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شد و آیات نخستین سوره مدثر را بر ایشان خواند كه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
یَا أَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ ﴿1﴾
اى كشیده رداى شب بر سر
قُمْ فَأَنْذِرْ ﴿2﴾
برخیز و بترسان
وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ ﴿3﴾
و پروردگار خود را بزرگ دار
وَثِیَابَكَ فَطَهِّرْ ﴿4﴾
و لباس خویشتن را پاك كن
وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ ﴿5﴾
و از پلیدى دور شو
وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ ﴿6﴾
و منت مگذار و فزونى مطلب
وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ ﴿7﴾
و براى پروردگارت شكیبایى كن
می‌توان گفت مفاد این سوره این است كه از این پس، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) باید پیوسته به فكر بیم دادن مردم از نافرمانی خداوند بوده و لحظه‌ای از آن غافل نباشد و بدین گونه بود كه اولین آیه‌های كتاب آسمانی دین اسلام به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شد و ایشان از جانب خداوند به مقام رسالت برگزیده شدند.
>>>> سخنان پیامبر(ص) و ائمه(ع) درباره بعثت
پیامبر اكرم(ص): من مبعوث شدم تا بزرگواری‌های اخلاقی را كامل كنم.
پیامبر اكرم(ص): من برای مكارم و نیكی‌های اخلاقی مبعوث شدم.
امام مهدی(عج): خداوند، محمد را برانگیخت تا رحمتی برای جهانیان باشد و نعمت خود را تمام كند.
امام علی(ع): خداوند او را در زمانی فرستاد كه روزگاری بود پیامبری برانگیخته نشده بود. مردم در خوابی طولانی به سر می‌بردند. فتنه‌ها بالا گرفته و كارها پریشان شده بود. آتش جنگ‌ها شعله می‌كشید، دنیا بی فروغ و پر از مكر و فریب گشته، برگ‌های درخت زندگی به زردی گراییده و از به بار نشستن آن قطع امید شده بود.
پیامبر اكرم(ص): من بر اساس آیین پاك ابراهیم(ع) كه سهل و آسان است، مبعوث گردیده‌ام.
پیامبر اكرم(ص) می‌فرمایند: خداوند مرا برای تبلیغ و پیام رسانی فرستاده، نه برای سرزنش و تحمیل و مشقت آفرینی.
بار امانت رسالت برای پیامبر(ص) آن قدر مهم بود كه حاضر نشد آن را با ثروت‌های مادی و به فرموده خودش ماه و خورشید هم عوض كند. از این رو، پیامبر(ص) در راه اجرای رسالتش، سختی‌های بسیاری تحمل كرد و برای هدایت انسان‌ها و ابلاغ پیام توحید، بیش از طاقت خود تلاش می‌كرد. تا جایی كه خدا در چند مورد به حضرت خطاب كرد: «از اینكه مشركان ایمان نمی‌آورند، تو شاید خود را تباه سازی». خود حضرت نیز فرموده كه هیچ پیامبری در راه رسالت خود، مثل من سختی ندیده.
>>>> وظیفه مسلمانان در قبال بعثت
حال وظیفه ما مسلمانان و امت پیامبر(ص) در قبال زحمات آن بزرگوار و پیام بعثت چیست؟ ما چطور و كی می‌توانیم به خواسته پیامبر(ص) كه همان پیام بعثت است، عمل كنیم؟
پیام مهم بعثت، تحول و چرخش كامل از همه انحراف‌ها و بدی‌ها به سوی نیكی‌ها و ارزش‌های اسلامی و قرآنی كه ره آورد بعثت است. پیام بعثت، تلاش همیشگی و خستگی‌ناپذیر آنهایی است كه به اسلام و پیامبر(ص) ایمان آوردند.
ما مسلمان‌ها وظیفه داریم در هرجا و هر زمان كه هستیم، محیط خودمان را از آلودگی، سستی، تبعیض و پلیدی پاك كنیم و دنیا را به محیطی امن و پاك تبدیل كنیم تا در پرتو آموزه‌های آسمانی رسول خدا(ص) در دنیا و آخرت، دل شاد و پیروز باشیم.
