اخیرا دانشگاه علوم بهزیستی تهران هم اقدام به برخورد با تعدادی از كاركنان بیمارستان رازی كرده است
به گزارش رادیو پیام از تابناك، محمود عمیدی، عضو شورای مركزی خانه پرستار در مطلبی در روزنامه شهروند نوشت: كرونا موج در موج پشت در سلامت كشور به كمین نشسته است و هر روز قربانی می‌گیرد. حالا كه بیش از 25 فوتی و بیش از چندین‌هزار مبتلای علامت‌دار و ده‌ها برابر مبتلای بدون علامت، روی دست پرستاران مانده است، باز هم دست از وعده‌های استخدام و تمدید قرارداد با این گروه برنمی‌دارند. ناگوارتر از منعقدكردن قراردادهای ٨٩ روزه با وجود تداوم كرونا بیش از ٨٩روز، نحوه برخورد مسئولان با پرستارانی است كه پیگیر حداقل‌های حقوق ازدست‌رفته‌شان هستند. نمونه این قراردادها را در گیلان دیدیم كه پرستاران را با وعده استخدام جذب بیمارستان‌های كرونایی كردند و با وجود تلاش‌های مدیران دانشگاه و فعالان صنفی، خود پرستاران و وعده‌های وزیر بهداشت، استخدامی اتفاق نیفتاد، قراردادی تمدید نشد و روند قراردادهای ٨٩ روزه همچنان ادامه دارد.
حالا در همین شرایط، اخراج پرستاران در دزفول كه به سه ماه پرداخت‌نشدن حقوق‌شان اعتراض كرده بودند، اوضاع را غیرقابل تحمل‌تر كرده است، از یك طرف پرستاران را اخراج می‌كنند و از طرف دیگر فراخوان جذب نیرو از سوی همان مركز داده می‌شود و معاونت پرستاری و نظام پرستاری برای جایگزینی پرستاران از شهرهای دیگر به جای تمدید قرارداد با پرستاران معترض، خود جای تامل دارد.
ماجرا به همین‌جا ختم نمی‌شود، اخیرا دانشگاه علوم بهزیستی تهران هم اقدام به برخورد با تعدادی از كاركنان بیمارستان رازی كرده است. پیش از نوروز ٩٩ تعدادی از كاركنان بیمارستان رازی تهران نسبت به موضوعاتی ازجمله نحوه اختصاص كارانه و محاسبه سختی كار، نحوه تقسیم پاداش كرونا و ... اعتراض كرده بودند و این اعتراض‌شان را به صورت كتبی برای مسئولان بیمارستان و بعد مسئولان دانشگاه می‌برند. پیرو همین مكاتبه‌ها، جلسه پرسش و پاسخ تشكیل می‌شود و درست بعد از آن جلسه، مسئولان اقدام به تنبیه فردی می‌كنند كه از نظرشان لیدر اعتراضات بوده است، و او را به جای دیگری تبعید می‌كنند. سایر معترضان را هم به روش‌های مختلف تنبیه می‌كنند.
این اتفاقات در شرایطی رخ‌می‌دهد كه فرمانداری شهرری و چند نهاد نظارتی دیگر هم كاملا در جریان موضوع بودند و جالب‌تر اینكه اول فرد را تبعیدمی‌كنند و بعد از هیأت بدوی تخلفات رأی مربوطه را صادرمی‌كنند و رأی غیرقطعی را چند روز قبل از صدور اجرامی‌كنند. حق هر كارمند و كارگری است كه موارد غیرشفاف یا مبهم را مورد پرسش قرار دهد و تكلیف مسئولان هم روشنگری و پاسخ‌دادن است. نمی‌دانم در این شرایط معاونت پرستاری و سازمان نظام پرستاری چه نقشی دارد؟
