گویا وام 50 میلیونی ازدواج برای سال بعد 50 میلیون می‌ماند و تورم موجود نتوانست آن را در ردیف بودجه سال بعد بیشتر كند.
«اگر می‌خواهیم پیشرفت كنیم باید استفاده از ظرفیت‌های مختلف جوانان را در دستور كار قرار دهیم.» این جمله شعاری، جمله‌ای است كه در سال‌های اخیرا بسیار آن را شنیده ایم. اما اگر دقت كرده باشید این جمله زمانی به گوش می‌رسد كه یا روز جوان باشد یا روز دانشجو یا روز‌هایی كه به این قشر از جامعه نسبت داده می‌شود. اما آیا در روز‌های عادی سال هم این جمله مورد توجه مدیران ارشد است؟ آیا برای استفاده بهتر از این ظرفیت كاری برای جوانان صورت گرفته است؟ به راستی متولی ساماندهی آن هاست، كیست؟
وقتی صحبت از حوزه جوانان می‌شود ناخودآگاه اولین دستگاهی كه نام جوانان را یدك می‌كشد و به ذهن می‌رسد، وزارت ورزش و جوانان، است.
وزارتخانه‌ای عریض و طویل كه تنها بخش كوچكی از آن به نام جوانان و در اختیار مسئولان حوزه جوانان قرار گرفته است. اینكه یك روز چه كسی تصمیم گرفت سازمان ملی جوانان در وزارت ورزش ادغام شود اصلا چیز مهمی نیست، مهم‌تر آن این است كه حالا كه این دو بخش با یكدیگر ادغام شدند، متولیان آن چه تدابیری برای بهبود ساماندهی اندیشیده اند.
مانند همه رئیس جمهور‌های دنیا، جوانان یكی از سرفصل‌های اصلی وعده‌های انتخاباتی رئیس جمهور دولت دوازدهم هم بود، اما هم اكنون حالا كه اواخر دولت هستیم عملا هنوز هیچ كدام از وعده‌های انتخاباتی را عملیاتی نمی‌بینیم. وقتی انتقادی به عملكرد این وزارتخانه در حوزه جوانان مطرح می‌شود اولین موضوعی كه بیان می‌شود، ایراد ساختاری این مجموعه است و اینكه سایه سنگین حوزه ورزش بر جوانان باعث به حاشیه رانده شدن جوانان شده است. آقای وزیر آن قدر درگیر استقلال و پرسپولیس و آوردن سرمربی خارجی و امثال این است كه دیگر فراموش كرده این وزارت خانه معاونتی به نام معاونت جوانان دارد.
مشكلات اقتصادی و دغدغه‌های روزمزه زندگی آن قدر زیاد است كه جوانان امروز نه دلشان از شغلشان خوش است و نه خیالشان از بابت ازدواج و تامین مسكن و هزار خرج دیگر راحت! این روز‌ها در همه حوزه‌ها وعده‌هایی داده می‌شود و خیلی از آن‌ها به نتیجه نمی‌رسد، اما قسمت جالب اینجاست كه در 4 سالی كه گذشت وزیر ورزش و جوانان هیچ نشست خبری‌ای مبنی بر حل و فصل مشكلات این قشر از جوانان برگزار نكرد و تمامی جلساتی كه در این حوزه برگزار شد به جلسات ساماندهی گذشت و در نهایت این وزیر بود كه با چند جمله جمع بندی جلسه را به پایان می‌رساند.
چقدر در 4 سالی كه گذشت جای وزیر در جمع خبرنگاران حوزه جوانان خالی بود چه برسد به مصاحبه های تلفنی و... . اگر تفویض اختیار وزیر در حوزه جوانان به معاون امور جوانان نیز رسیده باشد باز هم در این بخش پاسخگویی مناسبی را ندیدم. درخواست های مصاحبه ای داده شد اما زمان پاسخگویی مسئولین هیچ وقت برایش تعیین شد و یا به سختی جوابی شنیدیم. نشست‌های خبری حوزه جوانان برگزار می‌شد، اما در هیچ جلسه‌ای وزیر میزبان نبود چرا كه همزمان درگیر مسائل فوتبالی و... بود. برنامه ششم توسعه رو به پایان است و تدوینگران در حال تدوین برنامه هفتم هستند، بودجه سال آینده نیز برای تصویب راهی مجلس شد، اما باز هم هیچ صحبتی درباره پیشنهادات بودجه‌ای و برنامه‌های پیش روی این وزارت خانه برای جوانان به گوش نرسید. آن طور كه به گوش می‌رسد وام 50 میلیونی ازدواج 50 میلیون می‌ماند و تورم موجود و وضعیت معیشتی كنونی نتواست این رقم را در ردیف بودجه سال بعد بیشتر كند هر چند گویا اصراری هم برای بیشتر شدن آن وجود نداشت ، اما متولیان حوزه جوانان برای رفع كاستی‌های موجود جوانان چه برنامه‌ای دارند؟ چرا هیچ كسی نگران نیست؟
این سوالات و هزاران سوال دیگر پرسش‌هایی هستند كه دائما در افكار جوانان وجود دارد و چون كسی تاحالا به آن‌ها پاسخ نداده است حس می‌كنند عملا هیچ پشتوانه‌ای برای پیشرفتشان ندارند.
نكته قابل توجه این است كه هر زمانی هم كه خبرنگاران انتقادات تندی را وارد كردند، از معاونت جوانان جواب رسید كه بسیاری از اقداماتی كه انجام شده جز وظایف این معاونت نیست و ما در واقع لطف كردیم و اقدامات خاصی را در حوزه اشتغال، مسكن غیره و ذالك انجام دادیم، یا عنوان شد اگر هم ما كم كاری‌ای داشتیم به دلیل این است كه كلا ادغام معاونت جوانان با وزارت ورزش اساسا اقدام نادرستی بود و رفع آن از حیطه اختیارات ما خارج است و باید برای اصلاح آن مجلس تدبیری كند. جوانان انتظار داشتند قانون تسهیل ازدواج كه بیش از 15 سال است بلاتكلیف مانده با فشار‌های دولت در مجلس به نتیجه‌ی خوبی برسد و اگر معاونت جوانان معتقد است باید بند‌های این قانون اصلاح شود، خودش به عنوان متولی امر تلاشی در جهت بهبود آن می‌كرد.
بهرحال بخت و اقبال جوانان طی این سال‌ها با وزارت ورزش باز نشد، اما امیدواریم در روز‌هایی كه 8-7 ماه بیشتر به پایان دولت مانده معجزه‌ای رخ دهد و زندگی این آینده داران كشور تحول بزرگی داشته باشد.
