جمعه بیست و هشتم خرداد ماه، نشر چشمه میزبان رونمایی و جشن امضای آلبوم «امیر آرتا» با نام «پرده پندار» بود.
این مراسم با حضور میهمانانی همچون پدرام آزاد، حمیدرضا پگاه، كامران رسول زاده و گرشا رضایی برگزار شد. محمد موسریان در ابتدای این برنامه به خنیاگری پرداخت و در همراهی گیتاری كه خودش می نواخت با اشعاری از حضرت مولانا و البته یكی از ترانه های خودش چند قطعه اجرا كرد.
در ادامه و با دعوت از میهمانان، هریك در خصوص آلبوم صحبت‌هایی مطرح كردند. كامران رسول‌زاده خواننده و ترانه سرای موسیقی ایران درباره آلبوم پرده پندار گفت: من این آلبوم را گوش دادم و احساس كردم همراه با یك فضای نوستالژیك است. هم صدا و هم ملودی نوستالژیك استن و خاطره دارد. انتخاب اشعار برایم جلب توجه كرد. اسم فروغ فرخ‌زاد در آن اتفاق خیلی خوبی از نطر من است.
او در ادامه به معضلات ترانه امروز هم اشاره كرد و گفت: این مسئله باید آسیب شناسی شود. ترانه بار سنگینی را در مسائل عاظفی و اجتماعی به دوش خود می كشد و از این جهت كه طبق تعاریف ترانه با ملودی معنا پیدا می كند، معمولا به راحتی ملودی ها به خلوت مخاطبان راه پیدا می كنند و گاهی جزو فرهنگ شخصی و عمومی جوامع می شود. ترانه در طول تاریخ توانسته حتی تاثیر گذاری در حد جنبش های بشری داشته باشد. ترانه هایی كه نگاه درست اجتماعی داردن خیلی توانسته اند به فرهنگ كمك كنند و این چیزی است كه كمتر می شنویم.
رسول زاده با بیان اینكه در سال های اخیر از طریق فضای مجازی تقریبا روزی نیست كه ترانه جدیدی نشنویم افزود: پرداختن به آثار درخشان شعر معاصر جسارتی می خواست كه امیر آرتا در آلبوم «پرده پندار» انجامش داده است. به طور كلی باید بگویم درست است كه تولید كنندگان موسیقی مجبوراند بر اساس نیازهای بازار موسیقی حركت كنند اما من به عنوان كسی كه دست اندركار موسیقی هستم و در حوزه ترانه هم سعی كردم قدم بردارم می خواهم از جامعه مخاطبان موسیقی خواهش كنم مراقب گوششان باشند. ما هنرمندان ارزشمندی داریم كه عمرشان را پای هنر می‌گذراند اما شنیده نمی‌شوند. من احساس می‌كنم ما این روزها نیاز به دوره ی بازگشت ترانه‌ای داریم.
او در ادامه با مقایسه هنر سطحی و هنر ریشه دار افزود: ما می توانیم با دسته بندی چیزهایی كه گوش می دهیم قدری فضای ایجاد شده را كنترل كنیم. بعضی از هنرندان در این بین كمتر شنیده می شوند و برخی ها هم بعد از اتمام حیات هنری خودشان نشیده می شوند. نباید فقط به آنچه فضاهای مجازی در اختیارمان قرار می دهند بسنده كنیم.
در مورد امیر آرتا باید بگویم او صدای گرم و خاطره انگیز دارد. ترگیبی از چند صدای خاطره انگیز. ملودی ها را خیلی دوست داشتم. فضاهای خیلی ساده را انتخاب كرده. البته یك جاهایی هم ریسك كرده و خواسته فضاهایی با تمپو بالا را تجربه كند كه بی تعارف من این بخش را نپسندیدم اما در بقیه قطعات با او ارتباط بر قرار كند. احساس می كنم همانطور كه در یك بازه زمانی دوره بازگشت ادبی را تجربه كرده ایم در حال حاضر هم احتیاج به یك دوره بازگشت در ترانه داریم.
سپس گرشا رضایی نیز برای لحظاتی پشت تریبون رفت و گفت: ما فقط یاد گرفتیم غر بزنیم! شاید در یكی دو دهه گذشته شرایط موسیقی ما خوب نبود؛ الان خیلی از موزیسین‌ها از نظر مالی اوضاع خوبی دارند ولی وضع موزیك همچنان همان است، اینكه میگویند مجوز نمی‌دهند هم دیگر درست نیست و بهانه است، چرا كه ما خودمان نمی‌خواهیم كار خوب و ریشه‌دار تولید كنیم.
در انتها نیز امیر آرتا به صحبت كوتاهی در خصوص آلبومش پرداخت و گفت: امشب از زیباترین شب‌های زندگی من است، خیلی از دوستان و حامیان من اینجا حاضرند. من مدت ها ممنوع‌الكار بودم و در این مدت شرایط سختی داشتم، اما از انرژی كه از این دوستان گرفتم توانستم ادامه دهم.
او در بخشی از سخنانش به برخوردهای نامناسبی كه برخی از مراكز فرهنگی با او و آلبوم داشته اند هم اشاره كرد و گفت: برخوردی كه در برخی مراكز دیدم برخورد كاسب كارانه عجیبی بود. كسی كه كار فرهنگی می كند نباید مكان فرهنگی كه در اختیار دارد را به صورت ساعتی اجاره دهد. نشر چشمه اما برخورد خوب و عجیبی انجام داد. من از مدیریت نشر چشمه كه این خاطره خوب را ایجاد كردند متشكرم. كارشان جای تایید و تعریف دارد. باید این انتشارات را ارج بگذاریم تا متمایز شود از جاهایی كه به غیر از این عمل می كنند.
امیر آرتا همچنین در انتها با همراهی مازیار شهسواری به اجرای زنده برخی از قطعات آلبومش پرداخت و پایان مراسم نیز با جشن امضای آلبوم همراه شد.
انتهای پیام/
