در پی شایعات و القائات اخیر درباره انتخاب تك‌تك اعضای كابینه دولت دوازدهم با نظر رهبر انقلاب، مطلبی در پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار ایشان منتشر شد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، متن كامل این مطلب به این شرح است:
دولت دوازدهم به روزهای تشكیل نزدیك می‌شود؛ تا 10 روز دیگر و پس از مراسم تنفیذ و تحلیف، اعضای كابینه پیشنهادی آقای رئیس‌جمهور معرفی می‌شوند. با این حال، از حدود دو هفته قبل، یك جریان خبری كه از پشتیبانی پر حجم رسانه‌های خارج از كشور نیز برخوردار است، درصدد القای این ادعاست كه تك‌تك اعضای كابینه با نظر رهبر معظم انقلاب اسلامی(مدظله‌العالی) انتخاب می‌شوند.
در خصوص منشأ و انگیزه‌های انتشار چنین شایعه‌ای، می‌توان حدس‌هایی زد اما مهمتر از آن، تبیین رویكرد رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص دولت‌ها و مباشران ارشدِ رتق و فتق امور مردم در قوه‌مجریه است.
رویكرد كلی رهبر انقلاب در قبال دولت‌ها، رویكرد حمایتی است و ایشان بارها بر استمرار این رویكرد تأكید كرده‌اند از جمله در دیدار رمضانی با مسئولان نظام و در شرایط پسا انتخابات، مجدداً و مؤكداً گفتند: «دأب بنده هم این است كه همیشه از همه‌ی دولت‌ها كه بر سركار هستند حمایت میكنم؛ امروز هم همین‌جور است، بعد از این هم ان‌شاءالله تا زنده هستیم همین‌جور خواهد بود. 96/3/22»
غرض از رویكرد حمایتی چیست؟ غرض آن است كه دولتی كه عهده‌دار كار سنگینِ مدیریت اجرایی است، بتواند به وظایف خود عمل، و از مشكلات كشور و مردم گره‌گشایی كند. یك لازمه اساسی در تحقق این هدف، انتخاب مسئولانی است كه از بُن دندان به اصول انقلاب و وظایف خود معتقد باشند و شأن خود را نوكری و خدمتگزاری به مردم بدانند.
بیشترین تأكیدات رهبر انقلاب در سالهای اخیر بر حل مشكلات معیشتی مردم و قوی كردن اقتصاد كشور بوده است؛ مغرضانی كه جز بدخواهی برای ایران و مردم در سر ندارند، تلاش كردند این تأكیدات را به مخالفت رهبری با دولت ترجمه كنند، در حالی‌كه این رویكرد رهبر انقلاب، بالاترین سطح از كمك و حمایت از دولت بود؛ نتیجه تلاش برای دور نگه‌داشتن دولت از حاشیه‌ها و هدایت آن به میدان خدمت و اقدام و عمل، در صورتی كه با همراهی دولت همراه شود، موفقیت دولت و اقبال عمومی به خدمات دولت خواهد بود و این چیزی نیست، جز سرافرازی و موفقیت برای دولت و نظام.
بنابراین، حساسیت اصلی رهبر انقلاب اسلامی در انتخاب مسئولان در همه دولت‌ها معطوف به این منطق بوده است كه فلسفه وجودی مسئولان در نظام اسلامی، خدمتگزاری به مردم است و باید مسئولانی انتخاب شوند كه به مسئولیت به‌عنوان فرصتی برای خدمت و جلب رضای خداوند و بندگان او بنگرند نه آنكه مسئولیت را همچون غنیمت و طعمه‌ای بدانند و آن را وسیله‌ی برای بیشتر چنگ زدن به دنیا و جلب سخط خدا و خلق او كنند.
با فهم این منطق، رویكرد رهبر انقلاب در قبال انتخاب وزیران نیز مشخص می‌شود؛ رویه ثابت در همه دولت‌ها، هماهنگی با رهبری در انتخاب وزیران دفاع، امور خارجه و اطلاعات بوده است، و این هم،حسب تكالیفی است كه در قانون اساسی برای رهبری در امور سیاست خارجی و دفاعی- امنیتی تعیین شده است.
در خصوص برخی وزارتخانه‌ها مثل علوم، آموزش‌وپرورش و ارشاد اسلامی، رهبر انقلاب اسلامی حساسیت‌هایی دارند، چراكه انحراف در آنها، موجب ایجاد انحراف در حركت كلان كشور به سمت آرمانها می‌شود و نگهبانی و مراقبت در خصوص حركت عمومی به سمت آرمانها وظیفه قطعی رهبری است اما در انتخاب مسئولان این وزارتخانه‌ها، ورود نمیكنند؛ و در خصوص اكثریت كابینه نیز در همه ادوار تا آنجاكه از سوابق امر بر می‌آید نظری ابراز نمیكنند لكن همواره تأكید دارند كه وزیران، افرادی كاری و به‌دور از حاشیه باشند، زیرا همان‌طور كه در نظر مردم، كارآمدی و موفقیت دولت، موفقیت نظام است، ضعف و ناكارآمدی دولت نیز به حساب نظام گذاشته می‌شود.
رهبر انقلاب در مراسم 14 خرداد امسال گفتند: «بر طبق قانون‌اساسی، رئیس‌جمهور از امكانات بسیار گسترده‌ای در كشور برخوردار است؛ خیلی از كارها را میتوانند انجام بدهند؛ از این امكاناتی كه در اختیار دارند استفاده كنند، ظرفیّت‌های داخلی را بالفعل كنند، هیچ درنگی در عمل به وعده‌هایی كه به مردم داده شده‌است صورت نگیرد. مسئولین را، مسئولان بخشهای مختلف را -حالا در دولت دوازدهم- جوری انتخاب بكنند كه كاركن و فعّال و پای‌كار وتوانا باشند؛ یعنی توانایی آنها بتواند كارها را ان‌شاءالله پیش ببرد. اگر خدای نكرده در بخشهای مختلف -چه اقتصادی و چه غیراقتصادی- یك بخشی از خود ناكارآمدی نشان بدهد، این به حساب ناكارآمدی نظام گذاشته خواهد شد و این بی‌انصافی است؛نظام كارآمد است؛ بخشهای مختلف باید بتوانند خودشان را پابه‌پای نظام پیش ببرند.»
بنابراین، شایعات و القائات اخیر پایه در واقعیت ندارد و دغدغه رهبر انقلاب اسلامی در قبال كابینه، به‌طور ذاتی معطوف به كارآمدی و انتخاب افرادی است كه فكر و ذكر آنان، كار شبانه‌روزی و حل مشكلات مردم باشد.
