افزایش 27 درصدی حداقل دستمزد كارگران برای سال 1402 در آخرین روز سال گذشته به تصویب شورای عالی كار رسید و بر این اساس حداقل دستمزد در سال جاری از چهار میلیون و 179 هزار تومان به پنج میلیون و 307 هزار و 330 تومان افزایش یافت.
به گزارش رادیو پیام از ایسنا، به موجب بخشنامه حداقل دستمزد سال 1402 وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی از ابتدای سال 1402 حداقل مزد روزانه با نرخ یكسان برای تمام كارگران مشمول قانون كار (اعم از قرارداد دائم یا موقت) مبلغ 1.769.428 ریال تعیین شد. همچنین از اول سال 1402 سایر سطوح مزدی نیز روزانه 21 درصد مزد ثابت یا مزد مبنا (موضوع ماده 36 قانون كار) به اضافه روزانه 83.596 ریال نسبت به آخرین مزد در سال 1401 افزایش یافت.
با اعمال افزایش بند فوق، مزد شغل كارگران مشمول طرح‌های طبقه‌بندی مشاغل مصوب وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی و نیز مزد ثابت سایر كارگران نباید از مبلغ 1.769.428 ریال كمتر شود.
در همین راستا و با توجه به تغییر حداقل دستمزد روزانه و سایر سطوح دستمزدی و حداقل مزایای پرداختی به كارگران مشمول قانون‌كار در سال 1402، در روز ششم فروردین ماه، بخشنامه دستمزد مبنای كسر حق‌بیمه در سال 1402 نیز از سوی سازمان تأمین‌اجتماعی صادر شد.
اعلام دستمزد روزانه مبنای وصول حق بیمه
براساس این بخشنامه، حداقل دستمزد روزانه مبنای وصول حق‌بیمه بیمه‌شدگان مشمول قوانین كار و تأمین‌اجتماعی (به استثنای مشاغل و فعالیت‌های دارای دستمزد مقطوع) مبلغ 1.769.428 ریال است و سایر سطوح دستمزدی مبنای كسر حق بیمه نیز براساس آخرین دستمزد روزانه سال 1401، معادل 21 درصد به علاوه رقم ثابت روزانه 83,596 ریال افزایش می‌یابد.
مزد روزانه شغل سال 1402= (83,596+1/21 × آخرین مزد روزانه شغل در سال 1401)
درج مبالغ مزایای رفاهی و حق مسكن در قراردادها
در بخشنامه سازمان تأمین‌اجتماعی همچنین آمده است: با توجه به اینكه طبق بند (3) تصویبنامه شورای عالی كار مقرر شده كارفرمایان مشمول قانون كار به كلیه كارگران اعم از دائم و موقت و مجرد یا متأهل، ماهیانه مبلغ 11 میلیون ریال بابت كمك هزینه اقلام مصرفی خانوار به‌عنوان مزایای رفاهی و انگیزه‌ای و همچنین حق مسكن به كارگران مشمول قانون پرداخت كنند (توضیح ایسنا: مبلغ حق مسكن سال جاری، هفته گذشته به تصویب هیئت وزیران رسیده و 9.000.000 ریال تعیین شد)، لذا كارفرمایان كارگاه‌های مشمول قانون كار می‌بایست، به هنگام تنظیم صورت مزد و مزایا نسبت به درج مبالغ یادشده به همراه سایر اقلام مشمول كسر حق‌بیمه از جمله خواروبار در ایام اشتغال و... در ستون مربوطه و كسر حق‌بیمه متعلقه و پرداخت آن به شعبه اقدام كنند.
همچنین به موجب بند (2) مصوبه مزبور و تبصره های ذیل آن و نیز دستورالعملهای صادره از سوی اداره‌كل روابط كار و جبران خدمت وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی و جداول مربوطه، كلیه كارفرمایان مكلفند از مبلغ مزد پایه سنواتی كارگران مشمول قانون كار (اعم از كارگاه های دارای طرح طبقه بندی و فاقد طرح طبقه بندی مشاغل) كه "دارای حداقل یك سال سابقه كار در همان كارگاه شده یا یك سال از دریافت آخرین پایه سنواتی آنان گذشته است" مبلغ روزانه 70,000 ریال حق‌بیمه متعلقه را كسر و با رعایت ماده (39) قانون تامین اجتماعی و آیین نامه اجرایی مربوطه به سازمان پرداخت كنند.
براساس بخشنامه سازمان تأمین‌اجتماعی، به هنگام محاسبه حق‌بیمه آن دسته از بیمه‌شدگان كه در آخرین گزارش بازرسی انجام شده مربوط به قبل از اول فروردین 1402، دستمزد آنان بیش از حداقل دستمزد روزانه سال گذشته درج شده است، چنانچه در سال 1402 كارفرما از ارسال لیست و پرداخت حق‌بیمه بیمه‌شدگان مذكور خودداری یا در لیست‌های ارسالی ترك‌كار آن‌ها را اعلام نكند، باید دستمزد آن‌ها مطابق این بخشنامه تعیین و سپس مبنای محاسبه حق‌بیمه ماه‌هایی كه لیست آن ارسال نشده است، قرار گیرد.
دستمزد مبنای كسر حق بیمه بیمه‌شدگان اختیاری
در مورد بیمه‌شدگان اختیاری نیز در این بخشنامه اعلام شده است كه حداقل مبنای پرداخت حق‌بیمه بیمه‌شدگان ادامه بیمه به‌طور اختیاری در سال 1402 معادل 1/2 برابر حداقل دستمزد مصوب شورای عالی‌كار خواهد بود.
همچنین مبنای پرداخت حق‌بیمه بیمه‌شدگان ادامه بیمه به‌طور اختیاری كه مبنای پرداخت حق‌بیمه آنان در سال 1401 از رقم روزانه 1.393.250 ریال بیشتر بوده است، همانند سایر سطوح دستمزدی معادل 21 درصد به علاوه رقم ثابت روزانه 83.596 ریال افزایش می‌یابد كه در هر حال از 1/2 حداقل دستمزد مصوب شورای‌عالی كار كمتر نخواهد بود.
مبنای پرداخت حق‌بیمه روزانه سال 1402 = (83,596+1/21×آخرین مبنای پرداخت حق‌بیمه روزانه در سال 1401)
دستمزد مبنای كسر حق بیمه بیمه‌شدگان حرف و مشاغل آزاد
حداقل مبنای پرداخت حق‌بیمه بیمه‌شدگان صاحبان حرف و مشاغل آزاد نیز در سال 1402 معادل رقم روزانه 1.769.428 ریال خواهد بود و در مواردی كه دستمزد مبنای پرداخت حق‌بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد بالاتر از حداقل دستمزد مصوب شورای‌عالی كار در سال 1401 باشد، باید ضریب دستمزد مربوطه نسبت به حداقل دستمزد مصوب شورایعالی‌كار در سال 1402 رعایت شود.
در این بخشنامه همچنین اعلام شده است كه كلیه پرداختی‌های آن دسته از مقرری‌بگیران بیمه بیكاری كه تاریخ وقوع بیكاری آنان از تاریخ اول فروردین 1402 به بعد است، با رعایت حداقل دستمزد سال 1402 خواهد بود. همچنین پرداختی‌های آن دسته از مقرری‌بگیران بیكاری سنوات قبل كه در سال 1402 ادامه می‌یابد و مبلغ آن كمتر از حداقل دستمزد مزبور در سال 1402 است تا مبلغ حداقل دستمزد سال 1402 ترمیم می‌شود.
دستمزد مبنای كسر حق بیمه كارگران ساختمانی
ضرایب دستمزد مقطوع كارگران ساختمانی موضوع بند (4) یك‌هزار و چهارصد و پنجاه و پنجمین جلس مورخ 23 دی ماه 1392 هیئت مدیره سازمان، به شرح ذیل تعیین و از تاریخ اول فروردین 1401 مبنای دریافت حق بیمه و تعهدات قانونی قرار می‌گیرد.
الف) - كارگر درجه یك (كارگر ماهر، استادكار) 1/4 برابر حداقل دستمزد
ب) - كارگر درجه دو (كارگر نیمه ماهر، كمك استادكار) 1/3 برابر حداقل دستمزد
ج) -كارگر درجه سه (كارگر عمومی) 1/2 برابر حداقل دستمزد
با توجه به بند فوق حق‌بیمه كارگران ساختمانی می‌بایست براساس سطح مهارت اعلام شده در كارت مهارت فنی آنان و براساس دستمزد مقطوع روزانه شغل مربوطه با اعمال ضرایب 1/2، 1/3، 1/4 برابر حداقل دستمزد (به ترتیب 2,123,300، 2,300,300 و 2,477,200) ریال براساس سطح مهارت كارگران مزبور و با رعایت مصوبات هیئت مدیره محاسبه و وصول شود.
نحوه محاسبه و میزان حق بیمه سال جاری
طبق ماده (28) قانون تامین اجتماعی، مبلغ حق بیمه به میزان 30 درصد مزد یا حقوق بیمه‌شدگان مشمول قانون كار است كه از این میزان 23 درصد (20 درصد حق بیمه + سه درصد بیمه بیكاری) بر عهده كارفرما و هفت درصد بر عهده بیمه شده است (كه علاوه بر میزان نرخ فوق الاشاره، سه درصد نیز به وسیله دولت تامین می‌شود).
طبق ماده (36) قانون كارفرما مسئول پرداخت حق‌بیمه سهم خود و بیمه‌شده به سازمان بوده و مكلف است در موقع پرداخت مزد یا حقوق و مزایا سهم بیمه شده را كسر كرده و سهم خود را بر آن افزوده به سازمان تامین اجتماعی تأدیه كند.
حق بیمه را می‌توان به چهار دسته عمده تقسیم كرد:
1- حق‌بیمه‌ای كه براساس دستمزد و حقوق پرداختی توسط كارفرما، محاسبه و تعیین شده و به صورت لیست پرداخت حق‌بیمه به شعب سازمان ارائه می‌شود.
2- حق‌بیمه‌ای كه به صورت مقطوع و بر اساس ماده (35) قانون توسط سازمان تامین‌اجتماعی برای برخی از مشاغل و منطبق بر ضوابط قانونی از جمله تصویبنامه شورای عالی كار درخصوص تغییر حداقل دستمزد روزانه و سایر سطوح دستمزدی و حداقل مزایای پرداختی به كارگران مشمول قانون كار، هر سال تعیین می‌شود و كارفرمایان مكلف‌اند برمبنای دستمزد تعیین شده نسبت به ارسال لیست و پرداخت حق بیمه بیمه‌شدگان كارگاه اقدام كنند.
دستمزد مقطوع تنها در مورد برخی مشاغل صنفی موضوعیت دارد و دستمزدی است كه كارفرما ملزم به رعایت آن در زمینه محاسبه و پرداخت حق‌بیمه كارگران است و مجاز به پرداخت حق بیمه برمبنای دستمزدی كمتر از دستمزد مقطوع اعلام شده برای هر سال نیست.
3- درخصوص نحوه تعیین دستمزد بیمه شدگان اختیاری و مشاغل آزاد:
1-3- نحوه تعیین دستمزد بیمه شدگان اختیاری:
مبنای پرداخت حق بیمه برای كسانی كه بیش از 5 سال سابقه پرداخت حق بیمه دارند بین 70 تا 100 درصد میانگین دستمزد آخرین (360) روز قبل از ثبت تقاضا بیمه اختیاری به انتخاب متقاضی خواهد بود مشروط بر اینكه از 1/2 حداقل دستمزد مصوب شورای عالی كار كمتر نباشد و مبنای پرداخت حق بیمه متقاضیانی كه پنج سال و كمتر از پنج سال سابقه پرداخت حق بیمه دارند به انتخاب متقاضی بین 1/2 حداقل دستمزد و حداكثر دستمزد شاغلین خواهد بود. از ابتدای هر سال به میزانی كه طبق مقررات مصوب شورای عالی كار به سطوح دستمزد شاغلین اضافه می‌شود مبنای پرداخت حق بیمه افزایش می‌یابد.
3-2- نحوه افزایش دستمزد بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد :
حق‌بیمه‌ای كه برای بیمه‌شدگان حرف و مشاغل آزاد و اختیاری (خویش‌فرما) تعیین می‌شود كه براساس دستمزد و حقوق اعلامی متقاضی و قرارداد فی‌مابین تعیین می‌شود. در این حالت میزان دستمزد اعلامی می‌بایست مابین حداقل و حداكثر دستمزد سال مورد نظر باشد.
4- حق بیمه افراد شاغل در اجرای قراردادهای مقاطعه كاری كه به دو صورت محاسبه می‌شود:
الف) قراردادهایی كه مشمول ماده 40 قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی كشور مصوب اول اردیبهشت 1394 و همچنین ماده 11 قانون حداكثر استقاد از توان تولید و خدماتی كشور و حمایت از كالای ایرانی مصوب 15 اردیبهشت 98 بوده و كار توسط كاركنان همان كارگاه و در محل ثابت كارگاه پیمانكار انجام می‌گیرد وفق صورت مزد و حقوق افراد شاغل و بازرسی طبق ماده 47 قانون محاسبه و مطالبه می گردد و از تعیین نسبت مزذ به كل كار وفق ماده 41 قانون تامین اجتماعی معاف هستند.
ب) قراردادهایی كه خارج از ضوابط بند یك می باشند وفق ماده 41 قانون نسبت مزد به كل كار تعیین و حق‌بیمه براساس آن محاسبه و مطالبه می‌شود.
به صورت كلی حق‌بیمه براساس فرمول زیر محاسبه می‌شود:
حق‌بیمه = {(دستمزد روزانه * تعداد روزهای كاركرد) + حق مسكن + مزایای رفاهی و انگیزه‌ای} *30درصد
در سال 1402 براساس پایه حقوق روزانه (1,769,428 ریال) و میزان حق مسكن (9,000,000 ریال) و مزایای رفاهی و انگیزه‌ای (11,000,000 ریال) میزان حق‌بیمه به این شرح است:
ماه 31 روزه:
مبلغ كل حق‌بیمه 22,455,680 ریال
سهم كارفرما: 17,216,021 ریال
سهم كارگر 5,239,659 ریال
ماه 30 روزه:
مبلغ كل حق‌بیمه 21,924,852 ریال
سهم كارفرما: 16,809,053 ریال
سهم كارگر 5,115,799 ریال
درخصوص سایر سطوح دستمزدی نیز براساس آخرین دستمزد روزانه سال 1401، معادل 21 درصد به علاوه رقم ثابت روزانه 83,596 ریال به شرح ذیل افزایش می‌یابد:
مزد روزانه شغل سال 1402= (83,596+1/21 ×آخرین مزد روزانه شغل در سال 1401)
انتهای پیام
