ستاره شناسان قلب یك سیاهچاله را به دقت رصد و جریانی از اشعه های ایكس خروجی از آن را كشف كردند كه 60 هزار بار داغ تر از سطح خورشید است.
به گزارش رادیو پیام به نقل از اسپیس، كوازارها (اختروش) سیاهچاله هایی با جریان هایی درخشان و پرانرژی از اشعه های الكترومغناطیسی هستند كه از آنها به دو سمت خارج می شوند و همزمان از گازهای موجود در مركز كهكشان ها تغذیه می كنند. تیمی از محققان اشعه ایكس این كوازار را رصد كرده كه به نام 114447.77–430859.3 (J1144) مشهور است و درخشان ترین نمونه از چنین جرمی است كه در 9 میلیارد سال گذشته تاریخ كیهانی دیده شده است.
كوازار مذكور در قلب كهكشانی در فاصله 9.6 میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد و در آسمان در فاصله بین صورت فلكی قنطورس و مار باریك قرار دارد.
این كوازار حدود 100 میلیارد بار درخشان تر از خورشید است. كوازارهایی مانند J1144 چنان درخشان هستند كه بیشتر اوقات از تركیب نور تمام ستارگان كهكشان های میزبان پرتور خواهند بود. آنها در حقیقت نمونه هایی از هسته های كهكشانی فعال(AGN) هستند كه در فاصله های زیادی از زمین قرار دارند و بنابراین به اوایل پیدایش جهان مربوط می شوند. مطالعه كوازارها چشم انداز دقیقی از رویدادهای كهكشانی و تاثیر آنها بر محیط كهكشانی فراهم می كند.
J1144 در ابتدا در سال 2022 توسط ابزار SMSS رصد شد. تیمی از محققان انستیتو مكس پلانك در تحقیق بعدی مشاهداتی مربوط به چند تحقیق فضایی را تركیب كردند كه شامل مشاهدات ابزار رصدخانه eROSITA، رصدخانه XMM-Newton سازمان فضایی اروپا، ابزارNuSTAR و رصدخانه Neil Gehrels Swift ناسا بودند.
تركیب این اطلاعات به ستاره شناسان كمك كرد دمای اشعه های ایكس خروجی از كوازار را بسنجند و متوجه شوند اندازه آن حدود 350 میلیون درجه سانتیگراد است. این دما 60 هزار بار داغ تر از سطح خورشید است.
همچنین محققان توانستند میزان سیاهچاله ورای این اشعه های منتشر شده را بیابند و آن را حدود 10 میلیارد برابر خورشید اعلام كرده اند.
علاوه بر آن ابرسیاهچاله J1144 با چنان نرخ فزاینده ای از اجسام آسمانی تغذیه می كند كه نرخ شد آن معادل 100 خورشید در سال است.
البته باید در نظر داشت تمام گاز اطراف سیاهچاله توسط آن بلعیده نمی شود. محققان متوجه شدند مقداری گاز به شكل بادهایی بسیار قدرتمند از كوازار خارج می شود كه مقدار زیادی انرژی به كهكشان اطراف تزریق می كند.