رفتن و دل سپردن به راهی كه جز عشق اهل بیت و امام حسین (ع) در آن دیده نمی‌شود و استقبال و میزبانی وصف نشدنی مردم عراق از زائران اربعین دو روی سكه اربعین را به جهانیان مخابره می‌كند.
«اربعین» نامی كه تداعی كننده یك حضور گسترده مردمی از سراسر دنیا به سمت قطب عالم جهان شده و همبستگی مسلمانان و شیعیان را به تصویر می‌كشد كه دیدن این شور و اشتیاق برای مشاركت در این حركت حسینی هر فردی را با علامت سوال روبرو می‌كند. رفتن و دل سپردن به راهی كه جز عشق اهل بیت و امام حسین (ع) در آن دیده نمی‌شود یك روی سكه را نشان می‌دهد و استقبال و میزبانی وصف نشدنی مردم عراق از زائران اربعین روی دیگر سكه است.
در واقع این همان مغناطیس و جاذبه حداكثری منش و رسالت اهل بیت (ع) است كه توانسته چنین جمعیت زیادی را از اقوام و كشورهای مختلف با زبان‌ها و با خُلق و خو و فرهنگ‌های متفاوت در یك زمان و مكان محدود و مشخصی جمع كند.
این پدیده اساساً با شاخصه‌های مدیریت عرفی جهانِ امروز همخوانی ندارد كه همه سالكان این طریق گویی در قراردادی نانوشته متعهد شده‌اند به اصولی از جنس اصول معنوی و در محضر امام حسین (ع) دور هم جمع شوند و حتی یكدیگر را برای رسیدن به مقصد همراهی كنند.
مهمان‌نوازی اعجاب انگیز عراقی‌ها از زوار امام حسین (ع)
اهمیت اربعین نیز در كلام رهبر معظم انقلاب به یك رسانه پُرقدرت عاشورا تعبیر شده است كه از روز عاشورا تا روز اربعین این چهل روز، چهل روزِ فرمانروایی منطقِ حق در میان دنیای ظلمانی حاكمیّت بنی‌امیّه و سفیانی‌ها بود.
حال باید وصف این مسیر پرشور و حركت جمعی اربعین را از زبان دلدادگان این مسیر جویا شد كه اغلب در میان همه خاطرات و تجربیات زائران اربعین یك وجه اشتراكی از بیان شوق دیدن این همه عاشق و دلباخته امام حسین (ع) در مسیر و خدمت غیر قابل وصف عراقی‌ها شنیده می‌شود كه گاهی فردی با ضعف جسمانی و حتی بدون دست و پا اما با قدرت و اراده قلبی قوی با سیل جمعیت زائران اربعین همراه شده و چیزی جز اشك شوق وصال به دیدار ندارد.
اربعین به نمادی از پیوند شیعیان تبدیل شده كه نمادی از بیداری اسلامی و توجه به حر كت عظیم عاشورا است كه تا كنون ادامه یافته است
رسول شمس از پیرغلامان فرهنگی شهر اصفهان است كه حدود 8 سال پیاپی در پیاده روی اربعین شركت كرده و معتقد است كه به این سیل خروشان جمعیت هرساله به طور چشمگیری افزوده می‌شود و با بهتر شدن شرایط و امكانات و تسهیلات سفر، استقبال و حضور مردم در مرزها، نجف و كربلا نیز افزایش می‌یابد.
او در خصوص ضرورت حضور در پیاده روی اربعین به خبرنگار مهر می‌گوید: این حركت جمعی را از چند بُعد می‌توان نگاه كرد كه در حوزه بین‌المللی و نگاه دنیا به جهان اسلام و این تجمع مسلمانان می‌تواند تأثیر و پیغام خاصی داشته باشد؛ در واقع در این بازه زمانی كوتاه میلیون‌ها نفر مسلمان و شیعه به كربلا می‌روند و تصویر زیبایی از همبستگی مسلمانان از كشورهای مختلف قطر، لبنان، كویت، عربستان، هندوستان، پاكستان و افغانستان و … تا كشورهای اروپایی را به نمایش می‌گذارد.
گرچه دوریم به یاد تو سخن می‌گوئیم
این فعال فرهنگی عشق و ارادت به سید شهدا (ع) و زنده نگاه داشتن مصائب اهل بیت (ع) را در مسیر تشخیص حق از باطل از دیگر جنبه‌های این سفر معنوی عنوان می‌كند و می‌گوید: تأثیر و ارزش این سفر معنوی به میزانی است كه جاماندگان از این رویداد حسرت بزرگی را تجربه می‌كنند كه حتی مداحان در اشعار خود به این حسرت اشاره دارند. از طرف دیگر یكی از نشانه‌های مؤمن از زبان امام حسن عسگری (ع) زیارت امام حسین (ع) در روز اربعین است و فضای معنوی بسیار والایی دارد.
او از تجربیات سفر خود می‌گوید: زمانیكه با مردم شهرهای مختلف در این مسیر گفت و گو می‌كنیم همه به این عشق و علاقه شیعیان عراقی و مدل خدمت آنها به زوار امام حسین (ع) اذعان دارند و بسیار عجیب است كه همه دار و ندار و توان خود را برای خدمت به زوار به كار می‌گیرند. حتی برخی از آنها وضعیت مالی خوبی ندارند اما همه امكانات زندگی خودشان را برای زائران و پذیرایی از آنها قرار می‌دهند. بر اساس اعتقادی كه دارند یك قسمت از درآمد خود را در طول سال برای اربعین نگه می‌دارند و یكی دو هفته زمان اربعین را كامل در اختیار زائران و موكب‌ها هستند و سركار نمی‌روند.
شمس با خواندن بیتی، سخن خود را در مورد جاماندگان آغاز می‌كند و می‌گوید: «گرچه دوریم به یاد تو سخن می‌گوئیم / بُعد منزل نبود در سفر روحانی» آنهایی كه جامانده‌اند نیز می‌توانند با امام حسین (ع) ارتباط بگیرند و همیشه گفته‌اند كه به دل شكسته بیشتر نظر می‌شود. جاماندگان می‌توانند با نذر كردن گوشه‌ای از هزینه سفر زائران را متقبل شوند و یا حتی در فضای مجازی كمك كنند تا ا ربعین را پرشورتر نشان دهند و به جامعه بین‌المللی معرفی كنند.
صفای سفر اربعین قابل وصف با زبان نیست
مصطفی شیرانی نیز از پیرغلامان حسینی است كه سال‌های گذشته در پیاده‌روی اربعین شركت كرده و اكنون در سن 77 سالگی از حسرت نرفتن و جاماندن می‌گوید. او همزمان با جاری شدن نام امام حسین (ع) بر زبانش اشك از چشمانش جاری می‌شود و بی اختیار با بغض در صدایش می‌گوید: آدمی از رفتن و دیدن كربلا سیر نمی‌شود و صفای سرزمین كربلا قابل گفتن با زبان نیست و باید آن را حس كرد و چشید و همانطور كه چشمت به گنبد امام حسین (ع) می‌افتد تمام خستگی‌ها از تنت رها می‌شود.
او از عجایب این سرزمین و جذب حداكثری عشق امام حسین (ع) به خبرنگار مهر می‌گوید: افراد بسیاری را اینجا مشاهده می‌كنید كه دست و پا ندارند و با كمك لاستیكی كه به دست‌های خود می‌بندند در این پیاده روی شركت می‌كنند و این چیزی جز عشق به امام حسین (ع) را نشان نمی‌دهد.
این پیرغلام حسینی اما راه معرفت و سعادت به مشاركت در این سفر را خدمت به خدا و خلق خدا می‌داند كه در واقع با اهمیت به فرایض واجب الهی مانند نماز اول وقت و دلی را نشكستن به دست می‌آید. زیرا زمانی كه امام حسین (ع) در جنگ و نبرد با جبهه باطل بودند، در میانه تیرباران‌ها به نماز ایستادند.
فراگیری دلدادگی به امام حسین حتی تا مرز اهل سنت
حاج حمید خوانساری از دیگر پیرغلامان خمینی‌شهر اصفهان و مسئول شورای هیئات این شهر است كه از بچگی در هیئات حضور داشته‌اند و این امر را زمینه‌ای برای شكل‌گیری ارادت خاص او به امام حسین (ع) می‌داند و احساس رضایت و خوشی در هیئات و مساجد را با هیچ چیز عوض نمی‌كند و می‌گوید: امیدوارم خداوند تا لحظه آخر ما از حسین (ع) و اهل بیت (ع) جدا نكند.
او معتقد است كه عشق به اهل بیت (ع) و به ویژه امام حسین (ع) مافوق همه دلدادگی‌ها است و معجزاتی كه در این مسیر مشاهده می‌كند بسیار اعجاب آور است. پیر و جوان، كودك و بزرگسال با اندك اندوخته‌ای حتی با دانه خرما، دستمال كاغذی یا آب از زائران پذیرایی می‌كنند و زائران این مسیر طولانی را با شوق طی می‌كنند.
نمی‌دانم چگونه این زیبایی‌ها را و ارادت به امام حسین (ع) را به زبان بیاورم كه آدمی در این مسیر از خود بی خود می‌شود؛ این پیرغلام حسینی با بیان این جمله از دیدن اهل سنت در مسیر پیاده روی اربعین می‌گوید: اهل سنت نیز بر این باور هستند كه این امامان افراد بزرگ و مهمی هستند و عرض حاجت و نیاز را تنها بر آنها مقدم می‌دانند.
این روزها از گوشه و كنار دنیا و از ملیت‌های مختلف مردم قدم در طریق الحسین گذاشته‌اند و شوری وصف ناشدنی از دلدادگی و وحدت به نمایش گذاشته‌اند.
