رئیس مركز بهداشت آذربایجان شرقی گفت: افراد مشكوك كه تماس با پشه داشته و با افراد خارج از كشور ارتباط برقرار كرده اند، در صورت بروز علائم به مراكز درمانی مراجعه كنند.
حسین حقایی با اشاره به احتمال شیوع «تب دِنگی» در كشور و استان، عامل اصلی بروز بیماری تب دنگی را پشه زدگی و انتقال از طریق پشه «آئدس: به انسان عنوان و اظهار كرد: در حال حاضر هیچ گزارش و مورد حتمی از این بیماری در آذربایجان شرقی و حتی استانهای همجوار واصل نشده است. به گفته وی در حال حاضر استانهای هرمزگان، سیستان و بلوچستان و فارس مواردی از بیماری تب دنگی گزارش و ثبت شده است و بر اساس آخرین گزارشها وجود پشه آئدس در استان گیلان نیز محرز است.
حقایی با تاكید بر مراقبت و حساسیت مردم در خصوص بیماری تب دنگی یادآور شد: با توجه به قرار گرفتن در فصل گرما و نیز افزایش دمای هوا، احتمال اینكه محلهای زیست پشه روز به روز گسترش یافته و بیماری مزبور نیز توسعه یابد، وجود دارد. وی علائم عمومی بیماری تب دنگی را همچون سرماخوردگی دانست و ادامه داد: تب ملایم تا شدید از علایم بسیار مهم این نوع بیماری است و نشانههای همچون اسهال، استفراغ، ضایعههای پوستی نیز برای مبتلایان وجود دارد كه این علایم در ردههای سنی كودكان بیش از بزرگسالان بروز پیدا میكند.
حقایی سردرد، كمردرد، حساسیتهای پوستی مشابه سرخك و درد در ماهیچهها و مفاصل را از دیگر نشانههای بروز تب دنگی عنوان و اضافه كرد: كسانی كه چنین علایمی را در خود مشاهده كردند، باید به پزشك و مراكز درمانی مراجعه كنند. تب دِنگی (Dengue fever) نام یك بیماری ویروسی است كه به آن تب استخوانشكن هم گفتهاند و بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، این بیماری در بیش از 110 كشور رایج است و سالانه 50 تا 100 میلیون نفر در سرتاسر جهان به آن مبتلا میشوند.
هرچند میزان مرگ ناشی از ابتلا به تب دنگ بسیار نادر است، اما مرگ سالانه حدود 10 هزار نفر تخمین زده میشود كه بیشتر كشورهای عقب مانده و دارای مشكل در سامانه بهداشت و سلامت را شامل میشود.
عوامل ابتلا به تب دنگی را بشناسیم
1. پشههای حامل ویروس: پشههای انواع مختلف از جمله پشههای آئدس به عنوان پشههای حامل و منتقل ویروس دنگی شناخته شدهاند. وقتی یك پشه حامل ویروس دنگی، یك فرد را نیش میزند، ویروس به بدن فرد منتقل میشود.
2. محل زندگی و شرایط محلی: شانس ابتلا به تب دنگی در مناطق با شرایط زندگی مساعد برای پشهها از جمله رطوبت بالا، آبهای راكد، نامناسب بودن سیستم آب و فاضلاب و نبود پوشش ضد پشه افزایش میابد.
3. فاكتورهای فردی: عوامل فردی نظیر سابقه ابتلا به تب دنگی، سابقه سفر به مناطق با ریسك بالای تب دنگی، وضعیت سلامت عمومی فرد، سن، جنس، وضعیت ایمنی و ...
4. محافظت شخصی: استفاده از روشهای محافظتی نظیر استفاده از اسپری ضد پشه، پوشیدن لباسهای مناسب، استفاده از توری برای پنجره و درها