آیت الله سید عبدالكریم موسوی اردبیلی از مراجع عظام تقلید دار فانی را وداع گفت
پارسا رئیس دفتر آن مرحوم در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما این خبر را تایید كرد.
آیت الله موسوی اردبیلی به علت عارضه قلبی و گوارشی در بیمارستان لاله تهران بستری بود.
زندگینامه آیت الله موسوی اردبیلی
میركریم موسوی كریمی معروف به سیدعبدالكریم موسوی اردبیلی 8 بهمن 1304 در شهر اردبیل به دنیا آمد. پدرش عبدالرحیم روحانی بود و مادرش را در دوران كودكی از دست داد.
وی تحصیلات خود را در دوران كودكی در مكتب‌خانه آغاز كرد و در سال 1319 وارد مدرسه علمیه ملاابراهیم در شهر اردبیل شد. در دورانی كه او وارد مدرسه طلبگی شد، این مدارس به علت اقدامات رضاشاه پهلوی رونق چندانی نداشتند. مثلاً در همان زمان فقط 4 طلبه در مدرسه درس حوزوی می‌خواندند، بعد از اینكه متفقین خاك ایران را اشغال كردند و رضاشاه بركنار شد، رونق این مدارس بیشتر شد. در نتیجه موسوی اردبیلی در همان مدرسه مشغول به تدریس شد. او در سال 1322برای خواندن درس حوزوی در مراتب بالاتر وارد شهر قم شد و حدوداً سه سال را در این شهر اقامت گزید. وی در قم شاگرد علمایی چون سیدمحمدرضا گلپایگانی و سیداحمد خوانساری بود.
موسوی اردبیلی در 16 آبان سال 1324 همراه با یكی از همشهریانش كه همزمان در قم طلبه بود، به سمت نجف حركت كرد. از طریق اروند رود به عراق رفت، در نجف وی همراه با هم‌سفرانش به مدرسه سید رفتند و حدود دو سال در نجف اقامت داشتند. بعد از مدتی به دلیل اینكه جو سیاسی عراق به‌هم ریخت و همچنین همزمان با آن نامه‌ای حاكی از بیماری پدرش به دست وی رسید كه مجموع این رویدادها باعث شد همراه دو تن از دوستانش به قم بازگردد. نخست تصورش بر این بود كه دوباره به نجف برای ادامه تحصیل بازخواهد گشت، اما این‌گونه نشد و فعالیت‌های خود را در حوزه علمیه قم ادامه داد و حتی در انتشار مجله‌ای در قم به نام «مكتب اسلام» نیز سهیم بود.
این مرجع تقلید در سال 1339 به علت بیماری و ضعف به توصیه پزشكان مجبور به مراجعه به خلخال و روستای گورانسراب به صورت موقتی شد و فعالیت‌هایی را در خلخال انجام دادند كه به علت نیمه‌كاره ماندن این فعالیت‌ها تا سال 1347 در خلخال ماندم تا این كارها را به پایان برسانند. فعالیت‌های او در زمان بازگشتش به خلخال شمال بازسازی مدارس، تدریس علوم حوزوی و همچنین تصمیم به احداث یك كارخانه بود كه با ممانعت محمدرضاشاه روبرو شد.
او در اردبیل فعالیت‌های سیاسی را نیز انجام داد و در زمان جنگ 6 روزه اعراب و اسرائیل بود كه در آن زمان حكومت ایران از اسرائیل حمایت و برضد اعراب خبر منتشر می‌كرد كه موسوی اردبیلی در منبرهای خود سخنرانی می‌كرد كه این موضوع باعث شد حكومت وقت تصمیم به دستگیری وی گرفت، هرچند به‌خاطر اعتصاب بقیه روحانیون از این كار منصرف شده و به تذكر اكتفا كرد. یكی از آثار موسوی اردبیلی كه در اردبیل انتشار یافت، كتاب «جمال ابیهی» بود كه در پاسخ به اظهارات وهابیان نوشته شده بود.
اردبیلی در سال 1347 به دلیل فشارهای حكومت تصمیم مهاجرت به تهران گرفت و برای اینكه دولت وقت متوجه تصمیمش نشود به بهانه كمك به زلزله‌زدگان مشهد از اردبیل خارج و به تهران آمد. در اوایل انقلاب او رئیس دستگاه قضایی كشور شد و وظیفه تدوین قوانین كیفری، جزایی و حقوقی دادگستری و انطباق آنها بر موازین شرع و فقه اسلامی را برعهده داشت. او در سال 1368 در پی فوت امام(ره) به شهر قم رفت و هم‌اكنون نیز در آن شهر اقامت دارد و یكی از اقدامات ایشان از زمان مراجعت به قم تأسیس دانشگاه مفید بود.
اردبیلی از مراجع تقلید جهان تشیع بود.
