كابوس جدیدی به نام طاعون خیاركی!

كابوس جدیدی به نام طاعون خیاركی!

به گزارش ایسنا و به نقل از هلث‌لاین، متخصصان حوزه سلامت چین، گونه جدیدی از بیماری موسوم به "طاعون خیاركی"(Bubonic plague) را در این كشور كشف كرده‌اند كه اخیرا موجب نگرانی بسیاری شده است.

طاعون خیاركی، متداول ترین حالت طاعون است كه در سال‌های بین 1347 تا 1351 میلادی اوج گرفت و شیوع "مرگ سیاه" یا "طاعون سیاه" را در پی داشت. شیوع این بیماری در آن زمان، جان افراد بسیاری را گرفت و بحران‌های اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی را نیز به همراه داشت.

در صورت ابتلا به طاعون خیاركی، پس از 24 ساعت، خیارك‌هایی روی بدن فرد مبتلا ظاهر می‌شوند كه در اصل غدد لنفاوی متورم شده هستند. خیارك‌ها به تدریج بزرگ می‌شوند و درد بسیاری را به همراه دارند.

این نوع جدید از طاعون خیاركی كه به تازگی تایید شده است، در چوپانانی دیده شد كه در شهر بایانور چین زندگی می‌كنند. مقامات محلی حوزه سلامت چین در پی تایید این بیماری، به مردم هشدار دادند تا از شكار، خوردن و یا انتقال دادن حیواناتی كه احتمال دارد حامل این بیماری باشند، خودداری كنند.

در شرایط كنونی جهانی كه با كووید- 19 دست و پنجه نرم می‌كند، تصور شیوع یك بیماری دیگر می‌تواند ترسناك باشد اما جای نگرانی نیست زیرا طاعون خیاركی برخلاف كووید- 19، درمان‌های واضحی دارد. به علاوه، طاعون خیاركی در حال حاضر سالانه به ندرت مبتلایانی را به خود اختصاص می‌دهد. این دلایل نشان می‌دهند كه دیگر شاهد شیوع طاعون خیاركی در سطح گذشته آن نخواهیم بود.

دكتر "شانثی كاپاگودا"(Shanthi Kappagoda)، از پزشكان متخصص بیماری‌های عفونی "مركز سلامت استنفورد"(SHC) گفت: ما اكنون برخلاف گذشته می‌دانیم كه طاعون خیاركی چگونه منتقل می‌شود. ما می‌دانیم كه چگونه از آن پیشگیری كنیم و خود را از حیوانات بیمار یا مرده دور نگه داریم. ما می‌توانیم افراد مبتلا به طاعون خیاركی را با آنتی‌بیوتیك‌های موثر درمان كنیم و با تجویز آنتی‌بیوتیك برای افرادی كه در معرض این باكتری قرار دارند، جلوی بیمار شدن آنها را بگیریم.

طاعون خیاركی چگونه منتقل می‌شود؟

طاعون خیاركی، یك عفونت جدی در دستگاه لنفاوی است كه از باكتری "یرسینیا پستیس"(Y. pestis) ناشی می‌شود. این باكتری، كك‌ها و حیواناتی مانند جوندگان، سنجاب‌ها و خرگوش صحرایی را مبتلا می‌كند و می‌تواند از این حیوانات به انسان‌هایی منتقل شود كه توسط آنها گزیده یا زخمی شده‌اند.

طاعون خیاركی می‌تواند با نشانه‌هایی مانند تب، استفراغ، خونریزی، نارسایی اندام‌ها و زخم‌های باز همراه باشد. اگر باكتری به ریه‌ها برسد و آنها را آلوده كند، به بروز ذات‌الریه می‌انجامد.

كاپاگودا افزود: اگر طاعون خیاركی به سرعت درمان نشود، باكتری می‌تواند به واسطه جریان خون در بدن گسترش یابد و موجب "گندخونی" یا "سپتیسمی"(sepsis) شود.

براساس گزارش "سازمان جهانی بهداشت"(WHO)، طاعون خیاركی در صورت درمان نشدن می‌تواند به مرگ 60 درصد از مبتلایان بیانجامد.

در هر حال تا زمانی كه حیوان مبتلا را لمس نكرده باشید، امكان ابتلا به طاعون خیاركی، بسیار كم خواهد بود.

بیشترین موارد ابتلا به طاعون خیاركی در چه كشورهایی است؟

ابتلا به طاعون خیاركی، بسیار به ندرت رخ می‌دهد و بیشتر موارد ابتلا به این بیماری معمولا در آفریقا، هند و پرو دیده می‌شوند.

آمریكا معمولا سالانه حدود هفت مورد ابتلا به طاعون خیاركی را گزارش می‌دهد كه بیشتر در ایالاتی مانند آریزونا، كالیفرنیا، كلرادو، نیومكزیكو و تگزاس هستند.

كاپاگودا ادامه داد: انتقال این بیماری میان جوندگان، تنها در نواحی خاصی از آمریكا گزارش می‌شود كه عموما كم‌جمعیت هستند؛ در نتیجه احتمال تماس انسان‌ها با حیوانات آلوده و ابتلای آنها به طاعون خیاركی، بسیار كم است.

سلاحی به نام نور خورشید

دلیل دیگر نادر بودن موارد ابتلا به طاعون خیاركی، این است كه باكتری عامل آن معمولا نمی‌تواند در معرض نور خورشید زنده بماند.

دكتر "رابرت گلاتر"(Robert Glatter)، از پزشكان "بیمارستان لنوكس هیل"(Lenox Hill Hospital) آمریكا گفت: باكتری یرسینیا پستیس، به سادگی با تابش نور آفتاب از بین می‌رود. اگر این باكتری در هوا منتشر شود، با توجه به شرایط محیطی می‌تواند تا یك ساعت زنده بماند.

وی افزود: علاوه بر همه این موارد، این بیماری نمی‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود. اگرچه با سرفه فرد بیمار و پخش قطرات آب دهان او، انتقال فرد به فرد نیز رخ می‌دهد اما این مورد به ندرت پیش می‌آید. انتقال فرد به فرد تنها هنگامی ممكن است كه تماس با فرد مبتلا، بسیار نزدیك و مستقیم باشد.

طاعون خیاركی قابل درمان است

طاعون خیاركی برخلاف همه‌گیری آن در گذشته، اكنون قابل درمان است. این بیماری در حال حاضر، با كمك آنتی‌بیوتیك‌ها و با موفقیت درمان می‌شود و این راهبرد درمانی می‌تواند میزان مرگ و میر را كاهش دهد.

اگر آنتی‌بیوتیك‌ها طی 24 ساعت پس از دیدن نشانه‌های ابتدایی به بیمار داده شوند، بهترین عملكرد خود را خواهند داشت. در موارد شدیدتر طاعون خیاركی، بیمار به اكسیژن، تزریق وریدی و پشتیبانی تنفسی نیاز خواهد داشت.

كاپاگودا گفت: این موضوع بسیار مهم است كه طاعون خیاركی، در مراحل ابتدایی درمان شود زیرا تاخیر در درمان می‌تواند خطر مرگ بیمار را افزایش دهد.

افرادی كه به طاعون خیاركی مبتلا نشده‌اند اما با حیوانات یا افراد مبتلا در تماس هستند نیز آنتی‌بیوتیك‌هایی را دریافت می‌كنند تا از ابتلای آنها پیشگیری شود.

با توجه به این مطالب می‌توانیم مطمئن باشیم كه طاعون خیاركی حداقل به زودی باز نخواهد گشت و حتی اگر بازگردد، دانش و منابع مورد نیاز برای كنترل آن وجود دارد.

انتهای پیام